Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 25, 2006

Τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια

Μένω στον πέμπτο κι από πάνω μου ο ουρανός … Βγήκα έξω στη βεράντα με τις φόρμες να πάρω αέρα … Ο Ανδρέας από απέναντι έχει σβηστά τα φώτα ,μάλλον θα λείπει , καμιά φορά μου δίνει σιγουριά όταν βλέπω τα φώτα του ανοιχτά , γιατί ξέρω πως υπάρχει κάποιος απέναντι , που αν ουρλιάξω θα με ακούσει … Σήκωσα τα μάτια προς τα πάνω άπειρα αστέρια στον ουρανό , εκείνη η στιγμή ήταν μοναδική άρχισαν να κυλούν τα δάκρια στα μαγουλά μου , όχι από λύπη , ένιωθα πως γινόμουνα ένα με τον ουρανό , ότι δεν υπήρχε κανείς και τίποτα ανάμεσα μας …
Σήμερα αγαπημένο μου μπλοκάκι , ξύπνησα καλές έξι το απόγευμα , με έναν πονοκέφαλο που δεν λέει ακόμα και τώρα να φύγει … Ξύπνησα και συνειδητοποίησα ότι ήμουν παντού πιασμένη , αυτά παθαίνεις όταν φοράς ξώπλατο και κάθεσαι κοντά στον εξαερισμό …
Άνοιξα το κινητό και μου ήρθαν μηνύματα με καμιά δεκαριά κλήσεις ,το σταθερό έτσι κι αλλιώς το είχα βγάλει από την πρίζα , όλοι είχαν πάει για φαγητό για καφέ ,όλοι είχαν ξυπνήσει σίγουρα νωρίτερα από εμένα και με ψάχνανε από τη Θεσσαλονίκη κι από τη Λάρισα … Μόλις έβαλα το σταθερό στην πρίζα εκεί έγινε το έλα να δεις , και όχι τίποτα άλλο ήθελα να παραγγείλω γιατί με είχε κόψει η λόρδα και δεν με άφηναν , κάποια στιγμή τα κατάφερα…
Τα λαχταριστά μου μπιφτεκάκια κατέφθασαν την ίδια ώρα με τον Ανδρέα ,μετά αλλάξαμε πούλια στο τάβλι κι άλλαξε και η τύχη μου , μιας που αυτό το παιδί δεν μπορώ να το κερδίσω με τίποτα στο τάβλι , τουλάχιστον σήμερα , τελείωσε ο αγώνας με ισοπαλία ! Μετά με έσυρε μέχρι τα Goody’s της Πλατείας Καράγιωργα , να πάρω λίγο αέρα βρε παιδί μου , εκεί ήταν και οι γνωστοί Ινδιάνοι και έδιναν την παράσταση τους συγκεντρώνοντας πλήθος κόσμου τριγύρω τους , άρχισα να αναρωτιέμαι αν είναι οι ίδιοι που έχω πετύχει παντού, από την Ερμού στην Αθήνα , από την ταχυδρομείου στη Λάρισα κι αν δεν με απατά η μνήμη μου, τους έχω δει και στην Πάτρα και στη Θεσσαλονίκη… Θα ανέβαζα και την αντίστοιχη φωτογραφία , αλλά η συνεννόηση μπουζούκι πάει σύννεφο με τον φίλο Αντρέα !
Μια μέρα χαμένη , μια μέρα που δεν έκανα απολύτως τίποτα , κι όχι τίποτα άλλο έχει πάει δυο κι εγώ τώρα αρχίζω και ξυπνάω για τα καλά , κι όμως πρέπει επειγόντως να πέσω για ύπνο , γιατί αύριο έχω μια σημαντική συνάντηση στις 11 και πρέπει οπωσδήποτε να είμαι εκεί … Τα τσιγάρα τα ποτά και τα ξενύχτια έχουν κλείσει τα καλύτερα τα σπίτια που λένε , εμένα σίγουρα μου χάλασαν την επόμενη μέρα κι έτσι όπως πάει το πράγμα σίγουρα και την μεθεπόμενη !
Καληνύχτα Σοφάκι ή μάλλον καλή νύστα , γιατί η νύχτα μια χαρά είναι , ώρα για ύπνο πάλι …

2 σχόλια:

manosantonaros είπε...

μμμμμ στεναχωρεμένη, αλλά τρυφερή. Πολύ touchy αυτο που έγραψες, αν και είμαι σίγουρος ότι δεν το εκτιμάς πολύ.
Και εγώ στον 5ο μένω χαχαχαχα...και δυστυχώς είναι οι ίδιοι Ινδιανοί, που γίνανε μανιέρες γαμώντας το όποπιο φολκλορ... τους βλέπω συχνά στην Ερμού και στο Μοναστηράκι και με χάλασαν άσχημα όταν έπαιζαν στην πλαρτεία Συντάγματος .... Δευτέρα του Πάσχα....

Sophia Choleva είπε...

Αχ, Μάνο-Μάνο… Όχι και τόσο στεναχωρημένη ,αφού δεν έπεσα από τον πέμπτο δεν ήμουν στεναχωρημένη σίγουρα, απλά με έπιασαν οι μοναξιές μου φαίνεται πάλι … Όσο για τους Ινδιάνους , έχεις απόλυτο δίκαιο , όχι τίποτα άλλο σαν παιδί τους είχα και σε υπόληψη και τώρα μου χαλάνε το όνειρο … Τελικά δεν κατάφερα να κοιμηθώ , κατευθείαν σε μια ώρα για την συνάντηση , λοιπόν , άντε να δούμε !!!

Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα βάγια...

  Περιμένοντας τη μικρή να σχολάσει από την ενόργανη ακούω μανάδες να συζητούν η μία εξ αυτών με ενθουσιασμό λέει για τις κόρες της και την ...