Απόψε γνώρισα έναν στοιχειωμένο άντρα, με σκούρα μάτια και σγουρά μαλλιά…
Απόψε γνώρισα έναν άντρα μέσα σε ένα τρένο και τον έκανα δικό μου...Απόψε ήταν δικό μου μόνο το κουφάρι του και τίποτα άλλο…
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
Σας καλημερίζω όλους , από την πόλη που δεν κοιμάται ποτέ , από την πιο υγρή, καυτή και ιδρωμένη πόλη του πλανήτη , μα φυσικά από την βασίλ... -
Όλα είναι δρόμος και κυρίως ανηφορικός γιατί καλά τα Yolo αλλά κάποια στιγμή μπαίνεις στην πραγματική ζωή και καταλαβαίνεις (...) είτε μπεις...
2 σχόλια:
Ου, ωραία εξομολόγηση και υπεροχη εικογράφηση.
φιλιά πολλά και να προσέχεις τα τρένα... ή μάλλον να προσέχεις τα τσαγιερά... γιατί αμα σου πάρουν τον αέρα και μεγαλώσουν τότε γίνονται τρένα!
Ευχομαι η μαμά σου (LOL) να μην διαβάζει blogs.
Eυχαριστώ που με ξύπνησες.
Ευχαρίστηση μου Μάνο που σε ξύπνησα Δεν ξέρω αν η μαμά μου διαβάζει blogs , διάβασε δυστυχώς το δικό μου , μάλλον το διάβαζαν οικογενειακός από τη Messina και με μια φωνή είπαν όλοι ότι τους άρεσε κι όλας ! Αχαχαχαχα!
Προχθές κάναμε και super συνάντηση εδώ , τέσσερα άτομα ήμασταν όλοι και όλοι αλλά ήταν υπέροχα , στο τέλος καταλήξαμε στον Άγιο Ανδρέα να κάνουμε τσιγάρο στην παραλία με -2 και να αγναντεύουμε το Ιόνιο και τα φώτα από την Ζάκυνθο απέναντι, κι έτσι τώρα είμαι ένα βήμα πριν την πνευμονία ταπί και ψύχραιμή αλλά θα την παλέψω !
Δημοσίευση σχολίου