Δεν πρέπει να τρως ποτέ από το γλυκό της μαμάς που το έχει για τους επισκέπτες , μα εσύ το γεύεσαι κρυφά και είναι το πιο ωραίο γλυκό από όσα έχεις φάει …Το βλέπω κάθε φορά στο βλέμμα σου καθώς το γεύεσαι , σηκώνεις ψηλά τα μάτια σου και με κοιτάς , χαμένος από ηδονή και φόβο μην σε πιάσουν … Ακόμα προσπαθώ να καταλάβω τι εύχεσαι καθώς αυτό λιώνει στο στόμα σου , θα’ θελες να ήσουν επισκέπτης ή μήπως πάλι όχι ;Είναι όλο δικό σου και το ξέρεις και η μαμά όταν το φτιάχνει ξέρει ότι τα βράδια πηγαίνεις κρυφά και το τρως, αλλιώς εκείνη ήξερε καλά να το κρύψει , μα δεν το έκανε ποτέ , γιατί από την αρχή το είχε φτιάξει για σένα … Κι όταν καμιά φορά σου δίνει στα φανερά να δοκιμάσεις , εσύ το τρως τάχαμου από υποχρέωση και ξινίζεις τη μούρη σου , δε θες να προδωθείς , δεν θες να μάθουν οι άλλοι μες στο σπίτι ότι εσύ είσαι αυτός που κάθε βράδυ αδειάζει το βαζάκι … Τι φοβάσαι ; Πες μου τι φοβάσαι ; Αφού είναι δικό σου , αφού αυτή η μυρωδιά κάθε φορά που σου ανοίγω το βαζάκι σε ξετρελαίνει , αφού κάθε φορά που το έχεις μέσα στο στόμα σου τρελαίνεσαι από τη γλυκιά γεύση του και θέλεις κι άλλο … Αφού ξέρεις ότι δεν θα σε μαλώσουν πια , μεγάλωσες πολύ , μήπως γι αυτό ντρέπεσαι ; Ντρέπεσαι που ακόμα τρως στα κρυφά το γλυκό της μαμάς σου ; Κι όταν φεύγεις από το σπίτι έρχεσαι στον κύκλο και πάντα κάθεσαι δίπλα μου , υπάρχουν τόσες θέσεις να μια εκεί και μια παραδίπλα , αλλά κι εσύ όπως κι εγώ ξέρουμε καλά πως είναι , εκεί να ασφυκτιείς και παραδίπλα να περισσεύεις… Κι είμαι για σένα ότι το γλυκό της μαμάς σου… Κάθεσαι κοντά μου και με μυρίζεις και μετά με αγγίζεις τρομαγμένος , ξέρεις πολύ καλά πώς να με γευτείς , αλλά τρομάζεις και τότε είναι που εύχεσαι φωναχτά να ήσουν επισκέπτης να μπορούσες να με γευτείς χωρίς να δίνεις δεκάρα για το τι θα πούνε στο σπίτι … Μπουκώνεις από τα νόμιμα γλυκά σου , και χώνεσαι σαν μικρό παιδί στην τρύπα από το κέικ της μαμάς σου … Εκεί θα γυρίσεις στο φουσκωμένο κέικ που τα τείχη του σε προφυλάσουν στο κέικ που έφτιαξε η μαμά σου για τα γενέθλια σου … Ξημέρωσε, όπου να’ ναι θα ξυπνήσουν και οι άλλοι πρέπει να πας αθόρυβα να πέσεις για ύπνο , μην φοβάσαι , όλοι ξέρουμε ότι το τρως εσύ, το βλέπουμε στα δάχτυλα σου … Σάββατο, Ιανουαρίου 13, 2007
Στα μουλωχτά ...
Δεν πρέπει να τρως ποτέ από το γλυκό της μαμάς που το έχει για τους επισκέπτες , μα εσύ το γεύεσαι κρυφά και είναι το πιο ωραίο γλυκό από όσα έχεις φάει …Το βλέπω κάθε φορά στο βλέμμα σου καθώς το γεύεσαι , σηκώνεις ψηλά τα μάτια σου και με κοιτάς , χαμένος από ηδονή και φόβο μην σε πιάσουν … Ακόμα προσπαθώ να καταλάβω τι εύχεσαι καθώς αυτό λιώνει στο στόμα σου , θα’ θελες να ήσουν επισκέπτης ή μήπως πάλι όχι ;Είναι όλο δικό σου και το ξέρεις και η μαμά όταν το φτιάχνει ξέρει ότι τα βράδια πηγαίνεις κρυφά και το τρως, αλλιώς εκείνη ήξερε καλά να το κρύψει , μα δεν το έκανε ποτέ , γιατί από την αρχή το είχε φτιάξει για σένα … Κι όταν καμιά φορά σου δίνει στα φανερά να δοκιμάσεις , εσύ το τρως τάχαμου από υποχρέωση και ξινίζεις τη μούρη σου , δε θες να προδωθείς , δεν θες να μάθουν οι άλλοι μες στο σπίτι ότι εσύ είσαι αυτός που κάθε βράδυ αδειάζει το βαζάκι … Τι φοβάσαι ; Πες μου τι φοβάσαι ; Αφού είναι δικό σου , αφού αυτή η μυρωδιά κάθε φορά που σου ανοίγω το βαζάκι σε ξετρελαίνει , αφού κάθε φορά που το έχεις μέσα στο στόμα σου τρελαίνεσαι από τη γλυκιά γεύση του και θέλεις κι άλλο … Αφού ξέρεις ότι δεν θα σε μαλώσουν πια , μεγάλωσες πολύ , μήπως γι αυτό ντρέπεσαι ; Ντρέπεσαι που ακόμα τρως στα κρυφά το γλυκό της μαμάς σου ; Κι όταν φεύγεις από το σπίτι έρχεσαι στον κύκλο και πάντα κάθεσαι δίπλα μου , υπάρχουν τόσες θέσεις να μια εκεί και μια παραδίπλα , αλλά κι εσύ όπως κι εγώ ξέρουμε καλά πως είναι , εκεί να ασφυκτιείς και παραδίπλα να περισσεύεις… Κι είμαι για σένα ότι το γλυκό της μαμάς σου… Κάθεσαι κοντά μου και με μυρίζεις και μετά με αγγίζεις τρομαγμένος , ξέρεις πολύ καλά πώς να με γευτείς , αλλά τρομάζεις και τότε είναι που εύχεσαι φωναχτά να ήσουν επισκέπτης να μπορούσες να με γευτείς χωρίς να δίνεις δεκάρα για το τι θα πούνε στο σπίτι … Μπουκώνεις από τα νόμιμα γλυκά σου , και χώνεσαι σαν μικρό παιδί στην τρύπα από το κέικ της μαμάς σου … Εκεί θα γυρίσεις στο φουσκωμένο κέικ που τα τείχη του σε προφυλάσουν στο κέικ που έφτιαξε η μαμά σου για τα γενέθλια σου … Ξημέρωσε, όπου να’ ναι θα ξυπνήσουν και οι άλλοι πρέπει να πας αθόρυβα να πέσεις για ύπνο , μην φοβάσαι , όλοι ξέρουμε ότι το τρως εσύ, το βλέπουμε στα δάχτυλα σου … 
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
Σας καλημερίζω όλους , από την πόλη που δεν κοιμάται ποτέ , από την πιο υγρή, καυτή και ιδρωμένη πόλη του πλανήτη , μα φυσικά από την βασίλ... -
Όλα είναι δρόμος και κυρίως ανηφορικός γιατί καλά τα Yolo αλλά κάποια στιγμή μπαίνεις στην πραγματική ζωή και καταλαβαίνεις (...) είτε μπεις...
4 σχόλια:
Πραγματικά δηλαδή, έχεις έναν τρόπο να γράφεις για τα πιο μπερδεμένα πράγματα με τόσο απλά λόγια. Πραγματικά ένιωσα την "ενοχή" που μεταφέρει το κείμενό σου. Έχω φάει κι εγώ κρυφά γλυκά...ούύύύ... ;)
Ωραίο πρωί-πρωί :D
Καλημερούδια από το μάθημα ! Είναι υπέροχα πάντως έχουμε τρελό χαβαλέ ! Άσε που τους ψυχαγωγώ όλους με τα τραγουδάκια από το gcast!!! Ααααα! Και το άλλο το κορυφαίο ξέρεις εσύ που θα το διαβάσεις , θυμάσαι τα mail που στείλαμε το πρωί , ο Θανάσης που κάθεται δίπλα μου τόση ώρα μου ζητάει συνεχώς το ίδιο ! Χα-χα-χα!
Η ντροπή είναι γλυκό :)
Χε-χε έχεις απόλυτο δίκαιο , παράφωνα κι αυτή τη στιγμή τον έχω πιάσει στα πράσα , πάλι τρώει ο αθεόφοβος μόνο που αυτή τη φορά ,είμαστε επίσκεψη σε ξένο σπίτι και ενώ θα μπορούσε να πάρει ένα γλυκάκι και να φύγει εκείνος πήρε όλη την πιατέλα και πήγε στο μπάνιο να την καταβροχθίσει ! Χα-χα-χα! Ρεεεεεε! Για μαλάκες μας περνάς , παλιό παπάρι ; Αφού το ξέρουμε ότι τώρα το τρως , γιατί μας κοροϊδεύεις φοβάσαι μην σε κάνουμε ντα ; Τι μας νοιάζει εμάς αν πάθεις ζάχαρο , εμάς μην ξανά κοροϊδέψεις παπάρα μου !
Δημοσίευση σχολίου