Όταν ήμουνα πιο μικρή και έκλαιγα ο πατέρας μου , μου έλεγε … Για δύο πράγματα δεν πρέπει να στεναχωριέσαι σε αυτή τη ζωή . Για αυτά που διορθώνονται , αφού διορθώνονται και για αυτά που δεν διορθώνονται αφού δεν πρόκειται να διορθωθούν ποτέ …
Δευτέρα, Φεβρουαρίου 26, 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
Σας καλημερίζω όλους , από την πόλη που δεν κοιμάται ποτέ , από την πιο υγρή, καυτή και ιδρωμένη πόλη του πλανήτη , μα φυσικά από την βασίλ...
-
Όλα είναι δρόμος και κυρίως ανηφορικός γιατί καλά τα Yolo αλλά κάποια στιγμή μπαίνεις στην πραγματική ζωή και καταλαβαίνεις (...) είτε μπεις...
2 σχόλια:
Αξίζει απόψε να φύγω
σε μέρες που δε ζούσα
Να θυμηθώ όσα να κάνω δε μπορούσα
Χιλιάδες σκέψεις μέσα μου βαθιά
Υπήρχαν λόγοι που δεν ήθελα να σε πιστέψω
Τις μικρές σου αφορμές να γιατρέψω
Πες ξανά πια ό,τι θες και νομίζεις
Ονειρέψου με μα μη μ' αγγίζεις
Είμαι σύρμα από ρεύμα κομμένο
Σ' αγαπώ είμ' εδώ κι επιμένω
Να γκρεμίζω τα τείχη που χτίζεις
Ονειρέψου με μα μη μ' αγγίζεις
Δε θέλω απόψε να φύγω σε χρόνια που δε ζούσα
Τον εαυτό μου πάντα μέσα μου κρατούσα
Γνώριμες σκέψεις λόγια μαγικά
Υπήρχαν λόγοι που δεν ήθελα να σε φοβίσω
Τη μικρή σου ενοχή να ξυπνήσω
Τώρα πες πια ό,τι θες και νομίζεις
Ονειρέψου με μα μη μ' αγγίζεις
Είμαι σύρμα από ρεύμα κομμένο...
Απολυτα σωστος,αλλα εσυ συνεχιζεις να στεναχωριεσαι για βλακειες...
Δημοσίευση σχολίου