Βραδινά τηλεφωνήματα γεμάτα απορίες κι άλλοτε συμπόνια , άλλοτε συμβουλές… Τα δικά μας πάθη , υπάρχουν και την Μεγάλη Εβδομάδα . Θέλεις μήπως να συγκρίνουμε τα πάθη μας ; Εξαρτάται πως τα εννοεί κανείς , εμένα από τη μια είναι πολλά και από την άλλη ανύπαρκτα …
Μιλούσα με κάποιον φίλο και μου έλεγε ότι άρχισα πάλι να γράφω όπως τότε που είχα χωρίσει και ότι η φωνή μου έχει χάσει όλα τα μινόρε της . Μην ανησυχείτε , δεν είναι τίποτα με έχετε μάθει πια , στις μεγάλες λύπες και στις μεγάλες χαρές βυθίζομαι σε μια νωχελική γαλήνη , το ξέρω θα περάσει αν και δεν το θέλω …
Δεν είναι αλήθεια, τίποτα από όλα αυτά που συνθηματικά σου ψιθύρισα στο αυτί , αρλούμπες σου έλεγα για να μου αποκαλύψεις το μυστικό σου , μια μεγάλη χαρά ήρθε στη ζωή μου , που δεν μπορώ να την χαρώ έτσι όπως θέλω .
Καταπιεσμένη ευτυχία είναι , που δεν μπόρεσα να εκφράσω έτσι όπως ποθούσα , που δεν μπόρεσα να την διοχετεύσω σωστά …Προπονώ το στομάχι μου δεν είναι τίποτα άλλο , έλεγα πως είχα και γερό … Πρέπει να το διατηρήσω σε πολύ καλή κατάσταση αν συνεχίσω έτσι , κι έτσι θα συνεχίσω γιατί όλα με οδηγούν προς τα εκεί …
Το πρόσωπο μου λάμπει κι ας έχει συννεφιά , ο βήχας , το χρήμα και ο έρωτας δεν κρύβονται και ευτυχώς ή δυστυχώς , έχω μόνο ένα από όλα αυτά που πρέπει να κρύψω !
Είναι σαν να πας για ψώνια και να βρίσκεις τα ρούχα των ονείρων σου , να είναι και στο νούμερο σου ,ποιο νούμερο σου δηλαδή τέλεια είναι πάνω σου , αλλά δεν μπορείς να τα φορέσεις έξω παραμόνο για μια στιγμή στο παραβάν. Είναι σαν να πας τα πιο ονειρικά ταξίδια και είτε να σε πετάνε συνέχεια από το τρένο κι ας έχεις εισιτήριο ή να ‘σαι λαθρεπιβάτης …
Γι αυτό σε αγαπάω , γιατί είμαστε τα ίδια σκατά , γιατί είσαι σαν κι εμένα όταν ήμουν 10 χρονών και μπορούσα να φέρω τον κόσμο τούμπα αν δεν μου έφερναν ότι ήθελα την ώρα που το ήθελα , αυτό πλήρωσα εγώ κι εσύ όταν αποπειράθηκες να παίξεις αυτό το παιχνίδι μαζί μου…
Μιλούσα με κάποιον φίλο και μου έλεγε ότι άρχισα πάλι να γράφω όπως τότε που είχα χωρίσει και ότι η φωνή μου έχει χάσει όλα τα μινόρε της . Μην ανησυχείτε , δεν είναι τίποτα με έχετε μάθει πια , στις μεγάλες λύπες και στις μεγάλες χαρές βυθίζομαι σε μια νωχελική γαλήνη , το ξέρω θα περάσει αν και δεν το θέλω …
Δεν είναι αλήθεια, τίποτα από όλα αυτά που συνθηματικά σου ψιθύρισα στο αυτί , αρλούμπες σου έλεγα για να μου αποκαλύψεις το μυστικό σου , μια μεγάλη χαρά ήρθε στη ζωή μου , που δεν μπορώ να την χαρώ έτσι όπως θέλω .
Καταπιεσμένη ευτυχία είναι , που δεν μπόρεσα να εκφράσω έτσι όπως ποθούσα , που δεν μπόρεσα να την διοχετεύσω σωστά …Προπονώ το στομάχι μου δεν είναι τίποτα άλλο , έλεγα πως είχα και γερό … Πρέπει να το διατηρήσω σε πολύ καλή κατάσταση αν συνεχίσω έτσι , κι έτσι θα συνεχίσω γιατί όλα με οδηγούν προς τα εκεί …
Το πρόσωπο μου λάμπει κι ας έχει συννεφιά , ο βήχας , το χρήμα και ο έρωτας δεν κρύβονται και ευτυχώς ή δυστυχώς , έχω μόνο ένα από όλα αυτά που πρέπει να κρύψω !
Είναι σαν να πας για ψώνια και να βρίσκεις τα ρούχα των ονείρων σου , να είναι και στο νούμερο σου ,ποιο νούμερο σου δηλαδή τέλεια είναι πάνω σου , αλλά δεν μπορείς να τα φορέσεις έξω παραμόνο για μια στιγμή στο παραβάν. Είναι σαν να πας τα πιο ονειρικά ταξίδια και είτε να σε πετάνε συνέχεια από το τρένο κι ας έχεις εισιτήριο ή να ‘σαι λαθρεπιβάτης …
Γι αυτό σε αγαπάω , γιατί είμαστε τα ίδια σκατά , γιατί είσαι σαν κι εμένα όταν ήμουν 10 χρονών και μπορούσα να φέρω τον κόσμο τούμπα αν δεν μου έφερναν ότι ήθελα την ώρα που το ήθελα , αυτό πλήρωσα εγώ κι εσύ όταν αποπειράθηκες να παίξεις αυτό το παιχνίδι μαζί μου…
2 σχόλια:
Τωρα πια δεν ξέρω που απευθύνεσαι
Το γι αυτό σε αγαπάω και μετά είναι όλο δικό σου ! Νιαου μου εσύ !
Δημοσίευση σχολίου