Τετάρτη, Αυγούστου 05, 2009

Γενέθλια


Ξύπνησα αναμαλλιασμένη από ένα γλυκό φιλί του στο μάγουλο..
Ξύπνα γατουλίνα μου, μου ψιθύρισε γλυκά στο αυτί, ξύπνα και κοίτα με.
Προσπάθησα να ανοίξω τα μάτια μου από τις τσίμπλες, τον κοίταξα με αυτό το ξινισμένο αγουροξυπνημένο βλέμμα μου.
-Τι ώρα είναι μωρό μου;
-Εφτά αγάπη μου, εφτά το πρωί .
-Και γιατί με ξυπνάς τόσο πρωί;
-Για να γιορτάσουμε τα γενέθλια σου
-Τι;

Με φίλησε στο στόμα και σηκώθηκε από το κρεβάτι ενώ εγώ μέσα στον ύπνο μου θαύμαζα το θεσπέσιο κωλαράκι του. Είχε ήδη ανάψει κεράκια που πλαισίωναν το δωμάτιο, πόσο ανάγκη είχα τελικά από τέτοιες ρομαντικές μαλακιούλες, γύρισε με μια σοκολατό τούρτα στο χέρι, και δυο κεράκια που σχημάτιζαν τον αριθμό 24, τον εκλιπαρούσα να μην με βγάζει φωτογραφίες, ενώ μετά μου τραγούδησε ψιθυριστά «Να ζήσεις γατουλίνα μου και χρόνια πολλά μεγάλη να γίνεις με φουντωτή ουρά…», ενώ με κοιτούσε στα μάτια, τι άλλο να θέλω; Έλιωσα, ευτυχώς πριν από την τούρτα, την οποία μου ταΐσε στο στόμα σχεδόν ολόκληρη!!!!!!
- Μα αρκούδε μου, τι είναι όλα αυτά; Υπέροχα, αλλά δεν μπορούσες να περιμένεις μέχρι να ξυπνήσουμε και μετά, εξάλλου μου είπες χρόνια πολλά και στις δώδεκα.
- Ναι αγάπη μου και αύριο θα το γιορτάσουμε και τώρα και συνέχεια, απλά θυμόμουνα που μου είχες πει ότι είχες γεννηθεί εφτά το πρωί και είπα να τα κάνουμε τώρα.
Αυτό ήταν χάθηκα στο βλέμμα του, στην αγκαλιά του, χάθηκα Ιωαννίνων και Κιλκισίου ….

Τα ωραιότερα γενέθλια μου, κι ας μην ήμουνα στα μπουζούκια, σε ταβέρνα, σε reggae party, στο σπίτι μου, έξω, με φίλους, με φίδια, με γνωστούς, γίνανε κι αυτά, αλλά τα πραγματικά γενέθλια τα γιόρτασα στις εφτά το πρωί, όπως τότε μια Αυγουστιάτικη Παρασκευή στη Λάρισα που η μοναδική προσωπικότητα μου ήρθε στον κόσμο!!!!!! Ε τα καλύτερα θα είναι στη Jamaica νομίζω!

Αφιερώνω αυτό εδώ το post στον άνθρωπο που με έκανε να νιώσω και πάλι παιδί, που έβαλε τα δυνατά του να με κάνει να πιστέψω ξανά, πως υπάρχουν ακόμα αποθέματα πραγματικής αγάπης εκεί έξω, που έκλεψε την καρδιά μου, στο Johnny μου

Δεν υπάρχουν σχόλια: