Προσπαθούν να με πείσουν πως η ηλιθιότητα είναι ο μέσος όρος,ναι και καθημερινά κάνουν κάτι γι αυτό. Στη δική μου καθημερινότητα ο μέσος όρος των ανθρώπων που συναναστρέφομαι ή που βλέπω στα κανάλια με κάνει να αισθάνομαι τέρας μορφώσεως, τεράστιο φως μέσα στο σκοτάδι της άγνοιας.Κάτι πρέπει να γίνει ή να παραδεχτώ ότι ένα νόμπελ μου ανήκει και κάποια στιγμή θα το πάρω ή ότι πρέπει να αλλάξω επειγόντως, περιβάλλον και χώρα,αααα και να μην βλέπω τηλεόραση!
Υ.Σ Μάλλον το δεύτερο πρέπει να γίνει,αλλά επειδή πολύ άμεσα δεν παίζει,μέχρι τότε θα με θεωρώ πανέξυπνη,χαχαχαχα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου