5 χρόνια Συγγραφικό ημερολόγιο


Πέρασαν χρόνια,για την ακρίβεια πέντε,τότε ήμουν είκοσι και τώρα εικοσιπέντε!Είναι μια αρκετά συγκινητική μέρα για μένα, όσο γελοίο κι αν μπορεί να ακούγεται.Σήμερα το blog μου γίνεται πέντε χρονών και μόνο που δεν κλαίω, ούτε παιδί μου να ήτανε,μα παιδί μου είναι.

Ήταν μια μέρα στην Τ.Πετροπούλου,στο φοιτητικό μου σπίτι στον πέμπτο όροφο,αδύνατο να θυμηθώ αν είχα βάλει adsl ή προσπαθούσα ακόμα με dial up,έχω την αίσθηση όμως ότι μάλλον συνέβαινε το δεύτερο.Ήταν λίγες μέρες που είχα βάλει τηλέφωνο και είχε έρθει ο Μιχάλης από το Ρέθυμνο. Να’ ναι καλά,θυμάμαι ότι το παλεύαμε αρκετή ώρα,το πιάσαμε απόγευμα και είχε βραδιάσει,τα τασάκια ασφυκτιούσαν και ένα μεγάλο χαμόγελο δημιουργήθηκε στα χείλια μας και εγένετο «Εκπαιδευμένοι στο οίδημα». Το ημερολόγιο έγραφε 13 Νοεμβρίου 2005!(τότε το να φτιάξεις blog δεν ήταν τόσο εύκολο όσο είναι σήμερα και πόσο μάλλον με dial up)

Η αλήθεια είναι,ότι είχα μάθει τι είναι blog από το Νίκο,ο οποίος είχε ένα τέτοιο από το 2003.Ήθελα πολύ νωρίτερα να ανοίξω το blog αυτό,αλλά μια οι χωρισμοί και μια το απολίτιστο μέρος στο οποίο βρισκόμουνα,δεν είχε καν internet cafe!Είχε δυο δηλαδή που ήταν κονσομασιόν μπαρ,μαζί με παράνομο στοίχημα και το internet cafe το είχανε μόνο για βιτρίνα στην ταμπέλα!

Αναμνήσεις,ωραίες αναμνήσεις κι όσο θυμάμαι και τα βράδια που καθόμουνα μπροστά από το pc που είχα κουβαλήσει από τη Θεσσαλονίκη,με την γκουμούτσα CRT οθόνη και έγραφα, έγραφα,έγραφα πριν ακόμα ανοίξω το blog,μετά απλά ήρθατε κι εσείς που εκείνα τα χρόνια ήσασταν ελάχιστοι!

Δεν θα ξεχάσω όμως ποτέ τον πρώτο μου αναγνώστη,τη Γιώτα.Η Γιώτα ήταν δεκαεφτά χρονών και ήταν μαθήτρια της τελευταίας τάξης ενός τεχνικού Λυκείου.Την γνώρισα στα αγγλικά που πήγαινα τότε,ήμασταν στο ίδιο τμήμα που αποτελούνταν από τέσσερα άτομα.

Η Γιώτα ήταν αλάνι και πανέξυπνο παιδί αλλά τι τα θες κάθε βράδυ στα μπουζούκια να κάθεται σε μπουτάκια από γερόντια. Η μάνα της ήταν από την Καβάλα,τραγουδίστρια από αυτές που οργώνουν τις επαρχίες,ο πατέρας της,αν ήταν ο πατέρας της ή απλά ο άντρας(νταβάς) της μάνας της,ήταν αν θυμάμαι καλά από τα Βαρβάσενα Ηλείας.

Η Γιώτα ερχότανε στο σπίτι μου και παίζαμε ατελείωτες ώρες ασσόδυο και πίναμε καφέ ήταν ψυχάρα κι ας είχε ζήσει τόσα για το νεαρό της ηλικίας της. Εκεί που παίζαμε τάβλι,της είπα,«Να σου διαβάσω κάτι;» Ναι μου είπε και άφησα τον τιγρέ καναπέ για να πάω στο μέσα δωμάτιο και να φέρω ένα σκισμένο χαρτί από τετράδιο.

Ναι το πρώτο post το είχα γράψει πρώτα σε χαρτί, μέσα σε ένα ανιαρό μάθημα της σχολής.Καταπληκτικό μου είπε,και τότε της εξήγησα για το blog και όλα εκείνα που σκεφτόμουνα να κάνω με αυτό. Μια μέρα η Γιώτα εξαφανίστηκε,δεν ξαναήρθε στο μάθημα στα αγγλικά και τα κινητά της τα είχε όλα κλειστά.Ψάχναμε να την βρούμε,στο σχολείο της δεν ξαναπήγε,ούτε η μάνα της τραγουδούσε πλέον στα μπουζούκια,ο πατέρας της έκανε πως δεν ήξερε τίποτα.

Μετά από τρεις μήνες περίπου που είχε εξαφανιστεί,η Λένα η καθηγήτρια μας στα αγγλικά προσπάθησε για πολλοστή φορά να την καλέσει στο κινητό της και εκείνη το σήκωσε.Το μόνο που είπε ήταν πως ήτανε καλά και ότι γύρισε στην Καβάλα,τίποτα άλλο,από τότε δεν ξανάκουσα τίποτα για την Γιώτα και δεν έπαιξα ποτέ ξανά ασσόδυο.

Πέντε χρόνια λοιπόν,αφιερώνω αυτό το post στη Γιώτα και στον τιγρέ καναπέ μου,που άφησα πίσω στην Τ.Πετροπούλου.

Σχόλια

Ο χρήστης ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε…
Εύχομαι ολόψυχα να γιορτάσεις πολλές πολλές τέτοιες γόνιμες πενταετίες. Και να είσαι πάντα καλά.
Ο χρήστης Menelaos Gkikas είπε…
ένα πραγματικά θαυμάσιο διαδικτυακό τοπίο για να το χαίρεσαι, να το γιορτάζεις και να μοιράζεσαι στιγμές μαζί του, και να το προσφέρεις απλόχερα. χρόνια πολλά, εύχομαι τα καλύτερα!! αν και αυτή η στιγμή είναι πολύ προσωπική...!
Ο χρήστης Sophia Choleva είπε…
Σας ευχαριστώ για τις ευχές ! Μενέλαε το μπλοκάκι μου και εγώ σε ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια και γιατί δεν μας άφησες ποτέ ;)
Ο χρήστης manosantonaros είπε…
χρόνια πολλά Σοφία.
να είσαι πάντα καλά να γράφεις και να θυμάσαι.
Ο χρήστης Sophia Choleva είπε…
Καλημέρα Μάνο,να'σαι γερός εσύ και η οικογένεια σου. Η καλύτερη ευχή που θα μπορούσες να μου δώσεις. Θα συνεχίσω να γράφω.
Ο χρήστης Unknown είπε…
Ασχετο αλλα αυτο ακουγα οσο το διαβαζα! 5 χρονια περασαν? χα χα χα

http://www.youtube.com/watch?v=ma4EbhTgw8I

Μια πλατη!!!

Δημοφιλείς αναρτήσεις