Μαρτύρια της σάρκας ...promo video

Σας αρέσουν οι σαδιστικές, διεστραμμένες ιστορίες;
Τίτλος: Μαρτύρια της σάρκας

Συγγραφέας: Monica J. Ο' Rourke

Σειρά: Σκοτεινοί Τόποι

Μετάφραση: Πλεξίδας Ιωάννης

Ημερομηνία κυκλοφορίας: 15 Νοεμβρίου

Νόμιζε ότι ήξερε τι θα πει φόβος... αλλά έκανε λάθος. Ο τρόμος ήταν τώρα ψηλαφητός... Η ακαταμάχητη αίσθηση ότι ο θάνατος ήταν επαπειλούμενος, είχε κλέψει τις τελευταίες ρανίδες της λογικής της.

"Ασυμβίβαστα ζοφερό και ενοχλητικά ερωτικό, το "Μαρτύρια της σάρκας" είναι ό,τι πιο σκληρό στη λογοτεχνία τρόμου" Cemetery Dance Magazine

υ.σ Το καλό είναι ότι άρεσε στην ίδια τη Μόνικα, οπότε από εκεί και πέρα, πάμε για τα καλύτερα και για τα άλλα που έρχονται ... ετοιμαστείτε .....

www.logeion.gr 

Logeion- Facebook

Γυρίσματα Ρωμιός και Τζουλιέττα

Σήμερα ήταν μια ανεπανάληπτη μέρα. Δεν μπορώ καν να την περιγράψω με λόγια.Καταλαβαίνετε δηλαδή τι σημαίνει αυτό για μένα!Υπέροχη, κουραστική, με κρύο, καφέδες, τσιγάρα, γέλια και γύρισμα δίπλα στο ποτάμι.Είναι τόσο απίστευτα όμορφα τα πλάνα που μας τράβηξε ο Λευτέρης. Που πως να το πω; Κωλολένε  άσχημα. Έτσι μου ερχότανε να τα πάρω και να τα ανεβάσω όλα να τα δείτε και χωρίς μοντάζ, είναι απίστευτα σας λέω, αλλά τι να κάνουμε δεν με αφήνει η παραγωγή! Μα  εδώ που τα λέμε δεν γίνεται έτσι κι αλλιώς. Να σας δώσω στεγνά το φινάλε της παράστασης; Εμμμ δυσκολάκι!

Ευχαριστώ μέσα από την καρδία μου, την Έλενα που με πρότεινε και με γνώρισε με τόσους υπέροχους ανθρώπους, τον Άκυ και όχι Άκη που μας ανέχεται και μας σκηνοθέτησε, τον Δημήτρη Φ. για το ταλέντο του και τον Δημήτρη Λ, τον μεγάλο μου έρωτα στο εν λόγω βίντεο- φιναλέ για πολλούς και διάφορους λόγους, ξέρει αυτός , καθώς και τη Ρένα και την Μαρία που ήταν εκεί και η παρουσία τους μας έκανε όλους να χαμογελάμε.

Τέλος θέλω να ευχαριστώ και τον Γιάννη Π. που με εμπιστεύτηκε για τη δουλειά του(άσχετη με την παράσταση αλλά που με βρήκε μέσα από αυτή) γιατί πέρα από πολύ καλός άνθρωπος είναι και πολύ εντάξει και ντόμπρος που λέμε και δεν θυμάμαι από πότε έχω να συναντήσω τέτοια άτομα ειδικά στις δουλειές μου.

υ.σ 1 Η Μαρία Γ, λέει ότι γράφω απίστευτα στην κάμερα! Βρε λες να το γυρίσω και στην ηθοποιία;(αστειεύομαι)
υ.σ 2 Πάντως την ερωτευμένη μια χαρά δεν την έπαιξα Δημήτρη Λ;
υ.σ 3 Δείτε και τα πράσινα παπούτσια μου, το χέρι μου καθώς και το βυσσινί βιβλίο του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας να πρωταγωνιστούν στο παραπάνω βιντεάκι που έφτιαξα με τα χεράκια μου. Δυστυχώς όμως δεν μπορώ να δείξω ακόμη τίποτα περισσότερο.
υ.σ 4 Και μην ξεχνάτε, η πρεμιέρα της παράστασης είναι 8 Δεκεμβρίου στο Stage στη Λάρισα.
υ.σ 5  Δείτε το βιντεάκι σε HD
υ.σ 6 Ευχαριστώ τον μπαμπά μου για το Mac!

Flies Die

Γάτες της πιλοτής 2

Νιαουριστές ψυχούλες μου...

Δείτε δεξιά στη φωτογραφία , υπάρχει ακόμη μια μουσούδα!

Επιτέλους γίναμε φίλοι με τον γκρι παιχνιδιάρη γάτο της Θεοτοκοπούλου και προχθές μου γνώρισε και τους φίλους του... Κοντεύω να τρελαθώ κάτω από το σπίτι μου υπάρχουν τέσσερα πανέμορφα γατιά, εδώ στις φωτογραφίες θα δείτε τα τρία από τα τέσσερα που έχω εντοπίσει εγώ! Κάθε μεσημέρι τους πηγαίνω φαγητό, παίζουμε και τα χαιδεύω. Τα βρίσκω  να τριγυρνάνε είτε στη δικιά μας πιλοτή ή στην πιλοτή της διπλανής πολυκατοικίας . Είμαι πεπεισμένη πια ότι κάποιος φροντίζει αυτές τις γάτες εκτός από εμένα που τις ανακάλυψα πρόσφατα.

Νιαουρίνα οι άλλοι δυο είναι γάτοι

Επικίνδυνα χρόνια

                                

Γράφει η Σοφία Χολέβα 

Δεν θα πνιγούμε απ'τη βροχή, μας έχουν πνίξει ήδη...

Καλή βροχερή μας εβδομάδα αγαπητοί αναγνώστες του ArtandCity, με αστραπές και βροντές και με πλημμύρες πολλές ξεκινάει αυτή η εβδομάδα. Λίγες μέρες ακόμη και τον φάγαμε και τον Οκτώβρη και σαν πολλά να τα τρώμε δηλαδή αμάσητα τώρα τελευταία είναι η αλήθεια. Έχουμε μαζέψει τόσες αλήθειες, που δεν ξέρουμε τι να τις κάνουμε. 

Εντάξει παράπονο δεν πρέπει να έχετε; Έχετε; Παρέλαση είχαμε, ξυπόλητους σημαιοφόρους είχαμε, αλαλούμ και σιδερένια κιγκλιδώματα είχαμε, αστυνομικούς στους δρόμους είχαμε και πλημμύρες είχαμε και συνθήματα είχαμε και φωνές είχαμε και το χειρότερο από όλα είναι ότι και σαν πολύ φασισμό να έχουμε τώρα τελευταία και όχι μόνο κουκουλομένο που είχαμε πάντα έτσι κι αλλιώς - αλλά απροκάλυπτο πια και υπερήφανο και ψηφισμένο...

Επικίνδυνα χρόνια αγαπητοί μου, το λιγότερο επικίνδυνα ζούμε. Ξέρω ότι ήδη θα έχετε διαβάσει ή θα διαβάσετε μέσα στις επόμενες μέρες, άρθρα και γνώμες γνωστών και μη σχολιαστών της επικαιρότητας για το θέμα που προέκυψε με το αυτόφωρο του Βαξεβάνη και το δημοσίευμα του στο περιοδικό hotdoc, σχετικά με τη λίστα Λαγκάρντ. Μην μείνετε στις αναλύσεις τους, μην τις διαβάσετε καν, καθίστε για λίγο ήρεμοι και με όση κριτική σκέψη μπορεί να διαθέτετε σκεφτείτε τι έγινε με αυτό το θέμα, σκεφτείτε τι έχει γίνει μέσα στα τελευταία 2-3 χρόνια. Τα πράγματα τελικά είναι πολύ χειρότερα από όσο η φαντασία μας μπορεί να φτάσει. Αντί να είναι υπόλογοι αυτοί που πραγματικά φταίνε – Παπακωνσταντίνου- Βενιζέλος και ένα σύστημα ολόκληρο, πάνε και κυνηγάνε έναν άνθρωπο που κάνει απλά τη δουλειά του και το ίδιο δεν συνέβει μόνο με τον Βαξεβάνη αλλά και με τον καθένα από εμάς. 

Σας είπα έχει πολύ ψωμί το συγκεκριμένο θέμα του Βαξεβάνη και σίγουρα θα διαβάσετε αναλύσεις επί αναλύσεων στις επόμενες μέρες. Για μένα δεν έχει σημασία τόσο να πω την άποψη μου, που ως γνωστόν όλοι έχουμε από μια (σαν τις κω... δες ένα πράγμα), σημασία έχει να καταλάβετε όλοι πόσο επικίνδυνοι ήταν και είναι αυτοί που μας κυβερνάνε. Πόσο ύποπτα είναι τα χρόνια που ζούμε και να αναρωτηθείτε τι χειρότερο μπορεί να μας περιμένει και τι μπορούμε ίσως εμείς να κάνουμε ή έχουμε χρέος να κάνουμε. Προς το παρόν αγαπητοί αναγνώστες απλά συνειδητοποιείστε την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε, μαζέψτε ακόμα μια αλήθεια αλλά σας εκλιπαρώ μην ξεχνάτε τις αλήθειες σας... Το περιστατικό με τον Βαξεβάνη δεν είναι τίποτα άλλο από μια μικρή υπενθύμιση ότι ζούμε σε ύποπτους καιρούς. Μην σφάζεστε μεταξύ μας, μην γκρινιάζετε όλοι την ώρα, μην ζηλεύετε και κρίνετε τον διπλανό σας. Σκεφτείτε πάνω από όλα τι μας έφερε μέχρι εδώ και τι μπορεί να μας βγάλει από εδώ. Ζητάω πολλά; 

Υσ. Η Ιστορία πλάθει τον εαυτό της με τέτοιο τρόπο, ώστε το τελικό αποτέλεσμα ξεπηδάει πάντα μέσα από τις συγκρούσεις πολλών ατομικών θελήσεων, που καθεμιά τους πάλι έγινε ό,τι είναι χάρη σε πάμπολλες ειδικές συνθήκες ζωής. Έτσι, είναι αμέτρητες οι διασταυρούμενες ενέργειες και άπειρη η σειρά των παραλληλόγραμμων δυνάμεων, μέσα από τις οποίες ξεπηδάει μια συνισταμένη – το ιστορικό γεγονός. Αλλά κι αυτό το ίδιο μπορεί πάλι να θεωρηθεί προϊόν μιας δύναμης που, κοιταγμένη στο σύνολό της, εργάζεται ασύνειδα και δίχως βούληση. Γιατί εκείνο που θέλει το κάθε άτομο εμποδίζεται από το καθένα απ’ όλα τα άλλα, και ό,τι προκύπτει είναι κάτι που δεν το θέλησε κανείς.

Friedrich Engels, Γράμμα στον J. Bloch, 21.9.1890. 

πηγή: Art and City: Επικίνδυνα χρόνια. http://www.artandcity.gr/2012/10/1_29.html#ixzz2AgKCi0Ze

Ρωμιός&Τζουλιέττα

Τι συμβαίνει όταν ξυπνήσουν οι ήρωες μας λίγους αιώνες αργότερα και μάλιστα σε μια πόλη που ευημερεί και ζει για τα λεφτά; 

Τι θα συμβεί όταν η κρίση ξεσπά και μας αγκίζει όλους μας;;; 

Η συνέχεια σε λίγο καιρό μπροστά στα μάτια σας!!!


Ρωμιός και Τζουλιέττα
H Έλενα Γκατζά "μετά φόβου" παρουσιάζει:

"Ρωμιός και Τζουλιέττα"...

Ιδέα - σενάριο: Έλενα Γκατζά.

Σκηνοθετική επιμέλεια: Άκυς Μητσούλης.

Μουσική επιμέλεια: Θέμης Σαμαντζής.

Κινησιολογική επιμέλεια: Φαίη Σούκου.

Video Editing: Σοφία Χολέβα.

Σκηνογραφία - Αφίσα: Δημήτρης Λαπούσης.

Κοστούμια: Ελένη Ψύρρα.

Φωτογραφία: Μαρία Γώγου.

Πρωταγωνιστουν: Έλενα Γκατζά - Δημήτρης Φωτίου

Επιμέλεια Προώθησης: Θάνος Γκουρομπίνος.

έρχεται.....ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012......

. 

Δεκέμβριος 2012.

πηγή: Art and City: Ρωμιός και Τζουλιέττα. http://www.artandcity.gr/2012/10/11138.html#ixzz2AUGncgAI

Η καντίνα

Μην πιστεύεις πια στις λυγισμένες λέξεις μου
Δεν θα είμαι εκεί ούτε σήμερα, ούτε αύριο
Δε θα έρθω ποτέ έξω από την πόρτα σου
Θα μείνω εδώ στην καντίνα να φτιάχνω σάντουιτς
και να μετράω πόσες φορές άναψε το κόκκινο
και να μετράω αυτούς που πέρασαν με κόκκινο
και το βρεγμένο δρόμο και τους περαστικούς
τα αδέσποτα και τις  λαδόκολλες που τύλιξα με όχι

Θα μετράω αναμονές και τους ξενύχτηδες
που στήνονται στη σειρά για ένα βρώμικο
και θα σκέφτομαι πάντα να διασχίσω
απέναντι το δρόμο αλλά να φοβάμαι
τα μεθυσμένα διερχόμενα αυτοκίνητα
και ποτέ να μην το κάνω

σ.χ

Συνεχίζεται ......

Ξεφυλλίστε το τεύχος Οκτωβρίου του Imagine και online...

October2012 ImagineMag

Suffer The Flesh

Δεν είναι ακόμη ολοκληρωμένο το εξώφυλλο αλλά πάρτε μια ιδέα ...

Την Δευτέρα που θα το έχω κι εγώ στα χέρια μου, θα ξεκινήσω τον αγώνα μου για ένα ωραίο τρομακτικό(αλήθεια;) βίντεο :)

Πορτοκαλί τηγανιτά κεφάλια

Μελετάω χάρτες. Καθώς τους ξεδιπλώνω, τινάζεται η σκόνη. Να δεις πως φαίνεται η άτιμη με το φως που μπαίνει απ'το μπαλκόνι. Ανοιχτό παράθυρο, ακόμα κι αυτές τις μέρες που γρήγορα νυχτώνει. Σήμερα τάισα τις γάτες μας,της πιλοτής. Κουτσομούρες από το μεσημέρι.

Όταν μπήκα στο ασανσέρ κοιτούσα τις πορτοκαλί ουρές, τα πορτοκαλί τηγανισμένα κεφάλια και νόμισα σαν να κουνούσανε το στόμα, δεν μπορούσα να καταλάβω ψαρίστικα αλλά κάτι σαν "πήγαινε" μου φάνηκε, προστακτικό! Ωραίο μεζεδάκι σκέφτηκα, ένα κιλό ψαροκόκκαλα. Άφησα το πλαστικό πιατάκι κι έφυγα. Πήγαινε μου είπανε κι έτσι κι εγώ έφυγα.Ανέβηκα πάνω, βγήκα στην βεράντα και κοίταξα κάτω. Ο γνωστός γκρι γάτος ήταν ήδη πάνω από το πιάτο και άρπαζε τα κουτσά, πορτοκαλί κεφάλια στο στόμα του ενώ μερικά άλλα τα πατούσε με την δεξιά, ροζ, χνουδωτή πατούσα του.

Τον άφησα να τρώει και γύρισα στο δωμάτιο μου, ξεσκόνισα καλά τους χάρτες και τους άφησα πάλι πίσω στη θέση τους. Κοίταξα για λίγο την απέναντι συννεφοσκέπαστη ταράτσα και τα περιστέρια πάνω της, τράβηξα την κουρτίνα. Ένιωσα ένα τσίμπημα στην καρδιά, μια δαγκωματιά του εσώτερου και μετά σηκώθηκα κι έκλεισα το πατζούρι και ξάπλωσα. Βολεύτηκα έτσι μέσα στο σκοτάδι.

Δεν υπήρχε τίποτα λυρικό πια. Ένιωσα τα μάτια μου να κλείνουν και για τόσο δα, ένιωσα πως δεν οφείλω τίποτα και σε κανέναν, σαν να είχα πληρώσει ήδη το μερτικό μου και τώρα ήμουνα ελεύθερη να φύγω, να αρπάξω τους ξεσκονισμένους χάρτες μου και να την κάνω. Μουλάρωσα. Τώρα που μπορούσα δεν ήθελα πουθενά να πάω - κι άλλη δαγκωματιά, είναι αυτό το στίγμα που δεν φεύγει.

Κάποιος είναι έξω από το πατζούρι το νιώθω. Ακούω το πρώτο νιαου. Σηκώνομαι πάω προς το παράθυρο, το ανοίγω, μετά ανοίγω το πατζούρι. Ο Γκρι γάτος ήταν. Μα πως ανέβηκε στον πέμπτο; Είχε στο στόμα ένα τηγανισμένο, πορτοκαλί κεφάλι αλλά δεν ήταν από κουτσομούρα, θα ορκιζόμουν ότι ετούτο το κεφάλι έμοιαζε με το κεφάλι της κυρίας Ασπασίας, της δασκάλας που είχα στην πρώτη δημοτικού.

Α, μάλλον μου λείπει ύπνος. Τότε ο γκρι γάτος αφήνει το κεφάλι της κυρίας Ασπασίας στο μωσαικό της βεράντας και αρχίζει να μου μιλάει ανθρωπίστικα! Αυτό πραγματικά μου γαργάλισε το μυαλό! Δεν είναι δυνατόν ο γκρι γάτος κι αυτός μιλάει ανθρωπίστικα; Η αλήθεια είναι ότι δεν ήταν η πρώτη φορά που μιλούσα με γατιά, μόνο που δεν είχα ανακαλύψει ακόμη ότι μπορούσαν σχεδόν όλα να το κάνουν. Πολλές φορές
είχα σταματήσει στο δρόμο και μιλούσα με αδέσποτες γάτες, μα τίποτα αυτές, εγώ να τους λέω την ιστορία της ζωής μου κι αυτές να απαντάνε μόνο με ένα ξερό νιάο, άντε και με ένα τρίψιμο στα πόδια μου. Ο γάτος άνοιξε το στόμα του και το άκουσα καθαρά, είπε... Πήγαινε, έγλειψε την πλάτη του για λίγο και έφυγε.
----
Γύρισα στο δωμάτιο μου. Έκλεισα το πατζούρι και μετά το παράθυρο και ξάπλωσα στο κρεβάτι. Ο ύπνος δεν άργησε να με πάρει και στην αρχή ήταν κάτι σαν εφιάλτης ένας τόσο αληθινός εφιάλτης. Έβλεπα ανθρώπους σίγουρα από κάπου γνωστούς, με πορτοκαλί τηγανιτές φάτσες να περνούν από μπροστά μου. Ήταν όλοι τρομαγμένοι,ανασφαλείς, κομπλεξαρισμένοι. Κουβαλούσαν τόσα κατάλοιπα και απωθημένα και έμοιαζαν τόσο βασανισμένοι.

Ερχότανε όλοι και κρεμόντουσαν από το λαιμό μου και κάνανε κούνια- μπέλα άλλοι δείχνανε να κοντρολάρουν το αλαλούμ της ψυχής τους και  ήταν κι άλλοι που έμοιαζε να πνίγονται χωρίς καν ίχνος υγρασίας. Στο τέλος όμως , ένας- ένας ερχότανε και υποκλίνονταν μπροστά μου, όπως οι ηθοποιοί στις θεατρικές παραστάσεις και δείχνανε χαρούμενοι και ανακουφισμένοι σαν να είχε τελειώσει ετούτη η παράσταση και να μην χρειαζότανε πια να βασανίζονται και γινόντουσαν όλοι παιδιά πριν η μάνα τους πάθει κατάθλιψη, πριν τους κοροιδέψει ο συμμαθητής τους, πριν αποκτήσουν το πρώτο τους σημάδι, πριν τους μαλώσει η δασκάλα στο σχολείο, πριν τους απορρίψει ο μεγάλος τους έρωτας, πριν μάθουν ότι είναι άρρωστοι.

Έβλεπα πια ένα πραγματικό όνειρο όταν όλες αυτές οι από κάπου γνωστές πορτοκαλί τηγανισμένες φάτσες ήρθαν και κύκλωσαν χαρούμενες το κρεβάτι μου κατέβασαν όλες μαζί τα πορτοκαλί κεφάλια τους και με τα ψαρίσια στόματα τους μου τραγούδησαν σε τρις φωνές Πή πη πη  γαι γαι γαι νενενε
κι εγώ τότε άνοιξα τα μάτια.

Τα άνοιξα και δεν είδα κανένα στόμα και κανένα κεφάλι οποιοδήποτε χρώματος να μου μιλάει, εξάλλου τα περισσότερα κεφάλια που συναντούσα στον ξύπνιο μου ή  θα είχανε το χρώμα του κενού ή της απελπισίας και αλήθεια ήταν ώρες που ένιωθα τόσο πολύχρωμη σε αυτή τη μονότονη διχρωμία, κενό-απελπισία-κενό απελπισία-κενό-απελπισία. Οι γάτες είχανε κάτι παραπάνω να πούνε τις νύχτες με αυτά τα πνιχτά ουρλιαχτά που νόμιζες πως ήταν κλάμα μωρού ή κάτι τέτοιο και ο γκρι γάτος μου το είχε πει καθαρά "Πήγαινε". Τότε ακούστηκε η φωνή της μάνας μου από το χολ να φωνάζει στην μεγαλύτερη αδερφή μου. "Ειρήνη έλα να ακούσεις, έχει η Μενεγάκη μια ψυχολόγο που λέει για την πρώτη συνάντηση με τα πεθερικά"


Τα πορτοκαλί τηγανιτά κεφάλια συνεχίζονται πρότεινε κι εσύ τη δικιά σου συνέχεια....  

(We)ek(end)

 Απολογισμός Σαββατοκύριακου
1. Τελείωσα "Το στρίψιμο της βίδας" του Χένρυ Τζέημς
2. Ξεκίνησα τις "Νεκρές ψυχές" του Γκογκολ
3. Έγραψα και έστειλα το κείμενο μου, για το τεύχος Νοεμβρίου του Imagine
4. Είδα ποδοσφαιρικό αγώνα ( Γ' τοπικό) και άκουσα όλα τα συναφή μπινελίκια
5.  Χαίρομαι για ταλαντούχα άτομα που γνώρισα στη ζωή μου, που κυκλοφορούν τα βιβλία τους, γράφουν ανεπανάληπτα και σκίζουν και άλλα πάλι υπέροχα άτομα που δεν το έχουν βρε αδερφέ κι όμως πάνε και μου βγάζουν βιβλία. Αλήθεια εγώ τι κάνω;
6. Το άλλο Σαββατοκύριακο μια συμφοιτήτρια μου από το μεταπτυχιακό παρουσιάζει τη διπλωματική της. Πάλι η ίδια απορία... Εγώ τι κάνω; (!!!)
7. Αύριο πρέπει να βάλω τις τελευταίες πινελιές στα βίντεο της παράστασης. Την Τρίτη έχουμε πρόβα και θα τους παρουσιάσω την τελική μορφή
8.  Όταν σε μια δουλειά που δουλεύουν αρκετοί και ο πρώτος σε καθυστερεί,  η δουλειά θα πάει πίσω άρα αναγκαστικά και ο δεύτερος θα καθυστερήσει,  έτσι δεν πάει;
9. Ήπια καφέ με τους δυο καλύτερους μου φίλους- Γιώργο και Αχιλλέα στο σπίτι του πρώτου
10. Καλά τελικά έχω μεγάλη έμπνευση ακόμη και για διαφημίσεις!!! 
11.“[…] Από δοκιμασία σε δοκιμασία θα πηγαίνει πια η ζωή μας, ένας αγώνας• όλο θα λέμε πως τελειώνει και όλο θα ξαναρχινάει. Να το χωνέψουμε και να μην έχουμε αυταπάτες. Περπατάτε, που λέεει κι ένας φιλαράκος. Δε χρειαζότανε η νουθεσία. Θα το παλεύουμε, μάνα, με νύχια και με δόντια, ώσπου να φέξει.”

Γράμμα του Μιχάλη στην Αριάγνη, από την πορεία προς τον Ευφράτη.
Αριάγνη, Ακυβέρνητες Πολιτείες, Στρατής Τσίρκας

12Έτσι στα γρήγορα και για την πλάκα-Μπήκε ακριβώς με την τότε πρώτη του γραφή

Η αγάπη είναι ενέργεια...

19/10/2012- JukeBox- Larissa

Μεσημεράκι Σαββάτου, ξαπλωμένη με μια κούπα με γαλλικό στο χέρι και το στομάχι να έχει στρώσει από χθες. Τα είχε όλα αυτή η Παρασκευή και θέατρα και ποτά και κρέπες!

Τα καλά του να γράφεις στο artncity είναι ότι είναι σχεδόν χορηγός επικοινωνίας παντού πλέον, οπότε πάμε τζάμπα στις παραστάσεις, το καλό με το να έχεις τη Βασιλική φίλη είναι ότι εκπέμπουμε στο ίδιο μήκος κύματος άρα μπορούμε να πούμε αλήθειες που δεν μοιράζονται εύκολα οι άνθρωποι.

υ.σ "Οι κουμπάροι" στο "Μικρό Θέατρο" που δεν βιάζεται να μεγαλώσει, δεν ήταν τίποτα το πρωτότυπο αλλά παρόλα αυτά βγάζω το καπέλο στους ηθοποιούς που πήρανε το τίποτα και το κάνενα κάτι, ένα όμορφο γάργαρο γέλιο! Γιατί ναι εγώ σε αντίθεση με άλλους γέλασα χθες...

υ.σ Μετά την παράσταση γιορτάσαμε τα γενέθλια της Βασιλικής στο Juke Box. Ήταν ένα υπέροχο βράδυ με απίστευτες μουσικές και τα παιδιά μέσα από το μπαρ που ήταν και φίλοι της Βασιλικής , ο Γρηγόρης, ο Αργύρης και το άλλο παιδί που δεν άκουσα καν το όνομα του, μας κέρασαν απίστευτες μουσικές και σφηνάκια :)

υ.σ Η κρέπα στο  Quick ήταν άλλο πράγμα όπως και η κουβέντα που πιάσαμε και μας πήρε το πρωί...

υ.σ  Η αγάπη είναι ενέργεια
       τρυπώνει στις καρδιές
       Την βρίσκεις, ξέρεις
       Είναι το διαμάντι
       μέσα στο κουτί
       με τις χάντρες
       Μα εσύ το έπιασες
       το κράτησες και το άφησες
       Πήρες μια χάντρα κοινή
       την κράτησες δίπλα σου μια ζωή
       την λάτρεψες από συνήθεια
       κι όταν ξεθώριασε
       Κατηγόρησες εκείνη
       Μα η αγάπη είναι ενέργεια
       είναι το ξύπνημα από
       τον εφιάλτη των αρνήσεων
       Η αγάπη λέει ναι
       και για όλους μας
       υπάρχει μόνο μια

Αφιερωμένο στη Βασιλική :)

10 χρόνια- ΤΜΗΜΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ & ΜΜΕ

O Μονόλογος της Μόλλυ Μπλούμ

Αχ ναι τους ξέρω καλά ποιός ήταν ο πρώτος στο σύμπαν πριν να υπάρξει κάποιος που το έφτιαξε όλο αυτό ποιός ποιός αχ αυτό δεν το ξέρουν ούτε κι εγώ έτσι λοιπόν ας δοκιμάσουν να σταματήσουν τον ήλιο να ανατείλει αύριο
ο ήλιος λάμπει για σένα είπε την ημέρα που ήμαστε ξαπλωμένοι ανάμεσα στα ροδόδεντρα στο Χάουθ με το κεφάλι στο γκρίζο μάλλινο κοστούμι του και το ψάθινο καπέλο του την ημέρα που τον έσπρωξα να με ζητήσει σε γάμο ναι
πρώτα του έδωσα το κομμάτι από το κέικ με ηλιόσπορους μέσα από το στόμα μου και ήταν δίσεχτος χρόνος όπως τώρα ναι δεκαέξι χρόνια Θεέ μου ύστερα από το μακρύ φιλί κόντεψα να χάσω την αναπνοή μου ναι είπε πως ήμουν ένα άνθος των βουνών ναι έτσι ήμαστε όλες άνθη το κορμί της γυναίκας ναι αυτό ήταν ένα αληθινό πράγμα που είπε στην ζωή του κι ο ήλιος λάμπει για σένα σήμερα ναι γι’ αυτό τον συμπάθησα γιατί είδα ότι καταλάβαινε και αισθανόταν τί είναι η γυναίκα κι ήξερα πως θα μπορούσα πάντα να τον καταφέρω και του έδωσα όλη την ευχαρίστηση που μπορούσα φέρνοντάς τον στα νερά μου μέχρι που μου ζήτησε να πω ναι και στην αρχή δεν απάντησα μόνο κοίταξα πέρα πάνω από τη θάλασσα και τον ουρανό σκεφτόμουνα τόσα πολλά πράγματα που εκείνος δεν ήξερε για τον Μάλβευ και τον κ.Στάνχοπ και την Έστερ και τον πατέρα και το γέρο λοχαγό Γκροβ και τους ναύτες που παίζανε πετάει πετάει το πουλί και τις καβάλες και το πλύνε τα πιάτα όπως το λέγανε στο μώλο κι ο φρουρός μπροστά από το σπίτι του κυβερνήτη με το πράμα γύρω από το άσπρο του κράνος φτωχοδιάβολος να σιγοψήνεται στον ήλιο και τα σπανιόλικα κορίτσια να γελάνε μέσα στις μαντίλες τους και τα ψηλά τους χτένια και οι δημοπρασίες το πρωί οι Έλληνες και οι Εβραίοι και οι Άραβες κι ο διάολος ξέρει από που αλλού απ’ όλα τα πέρατα της Ευρώπης κι η οδός Ντιούκ και η ορνιθαγορά κακαρίζοντας έξω από το Λάρμπυ Σάρονς και τα καημένα τα γαϊδούρια να γλιστράνε μισοκοιμισμένα και οι αινιγματικοί τύποι μέσα στις κελεμπίες τους να κοιμούνται στη σκιά πάνω στα σκαλοπάτια κι οι μεγάλοι τροχοί των βοιδάμαξων και το παλιό κάστρο χιλιάδες χρόνια γέρικο ναι κι αυτοί οι όμορφοι Μαυριτανοί όλοι ντυμένοι στα λευκά και τα τουρμπάνια τους σαν βασιλιάδες να σου ζητάνε να κάτσεις στα μικρά μαγαζιά τους και η Ρόντα με τα παλιά παράθυρα των ποσάντας μάτια που ρίχναν βλέμματα πίσω από τις σιδερένιες γρίλιες στον εραστή της για να φιλήσει το σίδερο κι οι ταβέρνες μισάνοιχτες τη νύχτα κι οι καστανιέτες τη βραδιά που χάσαμε το καράβι στο Αλγκεσίρας ο φύλακας να κάνει τις βόλτες του ατάραχος με τη λάμπα του και Ω αυτός ο φοβερός χείμαρρος που κατεβαίνει Ω η θάλασσα η θάλασσα κατακόκκινη μερικές φορές σαν την φωτιά και τα υπέροχα ηλιοβασιλέματα και οι συκιές στους κήπους στης Αλαμέδας ναι και όλα τα παράξενα δρομάκια και τα τριανταφυλλιά και τα γαλάζια και τα κίτρινα σπιτάκια και οι κήποι με τα τριαντάφυλλα και τα γιασεμιά και τα γεράνια και τους κάκτους και το Γιβραλτάρ ένα κορίτσι που ήμουνα τότε ένα Άνθος των βουνών ναι όταν έβαλα το τριαντάφυλλο στα μαλλιά μου όπως συνηθίζαν τα κορίτσια της Ανδαλουσίας ή θα φορέσω ένα κόκκινο ναι πως με φίλησε κάτω από το Μαυριτάνικο κάστρο και σκέφτηκα λοιπόν αυτός ή όποιος άλλος το ίδιο κάνει κι ύστερα τον κάρφωσα με τα μάτια μου για να μου κάνει πάλι την πρόταση ναι κι ύστερα μου ζήτησε αν θα ήθελα ναι να πω ναι το άνθος μου των βουνών και στην αρχή τον αγκάλιασα ναι και τον τράβηξα κάτω πάνω μου έτσι που μπορούσε να νιώσει τα στήθη μου όλο άρωμα ναι κι η καρδιά του πήγαινε να σπάσει και ναι είπα ναι θέλω Ναι.

J.Joyce

Ένας από τους δυο γάτους της πιλοτής

Επί της Θεοτοκοπούλου 

Ένας από τους δυο παιχνιδιάρηδες γατούνους που έχουμε στην πιλοτή μας. Σήμερα το μεσημέρι καθώς έβγαινα από το σπίτι για να πάω στο φίλο μου το Γιώργο ο συγκεκριμένος γάτος ήρθε και τριβότανε στα πόδια μου , γύριζε και ανάποδα και ήθελε χάδια πολλά. Χθες είδα και τον άλλο γάτο, που είναι απερίγραπτος σε ομορφιά, καμιά φορά αναρωτιέμαι αν είναι κάποιου αυτοί οι δυο γάτοι, βέβαια ο χθεσινός ήταν λίγο φοβητσιάρης και απόμακρος όταν πήγα να τον πλησιάσω!!!  Νιαου, αγαπώ τους νέους μου γείτονες ...

νιαου

No more coffees anymore....

(ούτε καν σε προσφορά) Μπούχτισα πια!

Είναι ώρες που θέλω να αποφορτιστώ. Ας έρθει κάποιος να με τραβήξει από την πρίζα σας παρακαλώ. Είναι ώρες που βαριέμαι ατελείωτα αυτούς τους καθημερινούς καφέδες. Ναι καλέ μη βαράτε και μη γελάτε μέχρι κι αυτοί με έχουν κουράσει και με έχουν ξεπαραδιάσει και ας τους πίνω όλους στα μαγαζιά τις ώρες των προσφορών τους .

Είμαι σε φάση δε θέλω να δω άνθρωπο για κανένα μήνα και για κανένα λόγο γίνεται; Δεν θέλω να συμβουλέψω κανέναν, δεν θέλω να αναλύσω τίποτα, ούτε να κάθομαι να ακούω τα ψυχολογικά του καθενός  και τα ίδια και τα ίδια, ακόμα κι αν είναι οι καλύτεροι μου φίλοι
(Γιώργο πρόσεξε αύριο που θα έρθω από το σπίτι σου, μόνο ευχάριστα νέα θέλω)!!

Να ηρεμήσω θέλω ρε παιδιά. Ζητάω πολλά;Θέλω αύριο να ξυπνήσω και να μην έχει χτυπήσει πεντακόσιες φορές το τηλέφωνο μου και τις 499 για μαλακίες ή για δουλειές που δεν πρόκειται να μου κολλήσουν ούτε σκέτο σάλιο στο μέτωπο. Όχι δεν θέλω!!! Πειράζει; Φταίω κι εγώ που δεν έχω μάθει να λέω ΟΧΙ!

Παράπονο δεν έχω με τόσο δημιουργικά πράγματα που γίνονται, δεν με έχουν κουράσει εξάλλου οι όποιες δουλειές στην τελική  αλλά τα γύρω-γύρω της δουλειάς. Αναπολώ με τόση χαρά τις εποχές της μονοχνωτίασης μου, που δεν ήθελα και που δεν έβλεπα άνθρωπο, τους μήνες που για μέρες μπορεί να μην έβγαζα την πιτζάμα και να μην έβγαινα καν από το σπίτι. Ναι μπορώ και από το σπίτι μου να δουλέψω μια χαρά, δεν έχω πρόβλημα!

Καλές και οι συναντήσεις και τα επαγγελματικά φαγητά και έλα βγες λίγο να τα πούμε κι εγώ θέλω δηλαδή να τα πούμε και μην νομίζεις ότι σε σνομπάρω ρε φίλε αλλά δεν μπορώ άλλοοοο, θέλω λίγο χώρο και για μένα στην τελική!

Λέω να πάρω δραστικά μέτρα να κλείσω για καμιά εβδομάδα το κινητό , να κάνω μόνο την δουλειά μου ήρεμα και απλά, να μου φτιάχνω ωραιότατα καφεδάκια στο σπίτι και να μιλάω μόνο με μη φορτικούς ανθρώπους αν γίνεται μέχρι και με αναίσθητους ακόμα καλύτερα. (Γιώργο γι αυτό θα έρθω αύριο από το σπίτι σου για καφέ.... γιατί με χαλαρώνει απίστευτα ότι μπορεί να κάτσουμε και 3 ώρες και να μην έχουμε πει κουβέντα, εσύ να χαζεύεις στον υπολογιστή σου κι εγώ να χαζεύω γενικότερα!

Από αύριο χαζοκαφέδες ΤΕΛΟΣ .

Μονιμότητα στην ανεργία

Imagine Οκτωβρίου 2012 

Bye-bye blogspot!

Γράφει η Σοφία Χολέβα. 

Ακούσατε - Ακούσατε, το ΑrtandCity έγινε σκέτο gr! Πάει το blogspot! Έτσι ο καλύτερος πολιτιστικός οδηγός της Θεσσαλίας και όχι μόνο ανανεώθηκε και σαν επίσημη ιστοσελίδα πια σας καλωσορίζει και πάλι και σας καλεί να τον εξερευνήσετε! 


Λόγω της χαρμόσυνης αυτής αλλαγής γράφτηκε το παρακάτω εύθυμο ποιηματάκι! Το αφιερώνω σε όλους τους αναγνώστες του ArtandCity.gr αλλά και σε όλους όσους δούλεψαν και έδωσαν χρόνο, σκέψη, χρήμα, δημιουργικότητα, φαντασία και ότι άλλο από την ψυχούλα τους βγαλμένο, για να γίνει το Artncity αυτό που είναι σήμερα δηλαδή ο καλύτερος πολιτιστικός οδηγός στην πόλη και όχι μόνο! 

Τέχνες, γραπτά και θέατρα
Κουλτούρα, εκδηλώσεις
Μες στη μιζέρια των καιρών
Κοίτα να μην ενδώσεις.

ΑrtandCity διάβασε
Για να' σαι μέσα σ’ όλα
Τα πολιτιστικά τα δρώμενα
Της Θεσσαλίας ό(υ)λααααα.

Ποστάρισε και κλίκαρε 
Άρθα και συνεντεύξεις
Και την δικιά σου άποψη
Κοίτα να την εκθέσεις.

Κι αν ο πολιτισμός 
Σε μπούχτισε
Έχουμε κι Επιστήμη
Για ρίξε μια ματιά
Στον Τσακογιάννη Τζίμη!

 Περισσότερα άρθρα της Σοφίας  εδώ.

πηγή: Art and City: Bye-bye blogspot! http://www.artandcity.gr/2012/10/bye-bye-blogspot.html#ixzz29XsohGRZ

Κυκλοφορεί αύριο

Ξεπεράσαμε τα όποια εμπόδια παρουσιάστηκαν με το αιφνιδιαστικό κλείσιμο του (πρώην πια) τυπογραφείου, είμαστε όμως εδώ και συνεχίζουμε.Με μία βδομάδα καθυστέρηση, το Imagine αύριο θα βρίσκεται στα stands και τα γνωστά σε όλους σας σημεία διανομής. Με νέο κασέ, νέες συνεργασίες, ανανεωμένη ύλη και πολλές εκπλήξεις γιορτάζουμε τα δυο χρόνια κυκλοφορίας μας και σας ευχαριστούμε που μας αγαπάτε και μας στηρίζετε!

Το εξώφυλλο σχεδιάστηκε από τον Γιάννη Ιωαννίδη.
Σπούδασε γραφιστική στο Λονδίνο, ενώ ασχολείται και με την εικονογράφηση, το σκίτσο και το σχέδιο. Εργάστηκε σε διαφημιστικές εταιρίες σε Αθήνα και Λάρισα, όπως και σε τυπογραφεία. Τα τελευταία χρόνια είναι ένας εκ των ιδιοκτητών του ατελιέ “Μουτζούρα“.
Το συγκεκριμένο έργο αποτελεί μέρος της σειράς “present heroes” που σχεδίασε ο ίδιος και εμπνεύστηκε από τους

 super ήρωες της 9ης τέχνης (Κόμικς) οι οποίοι στα μάτια του καλλιτέχνη ξέφυγαν από την αφθαρσία του φανταστικού και εισήλθαν στη σύγχρονη πραγματικότητα.
Ο Γιάννης Ιωαννίδης ήταν ο art director του Imagine και εκείνος που σχεδίασε το πρώτο εξώφυλλό του.
Με το συγκεκριμένο τεύχος το Imagine συμπληρώνει δυο χρόνια κυκλοφορίας του και ευχαριστούμε ιδιαίτερα τον Γιάννη για την τιμή που μας έκανε!

A weekend in Rapsani

Ποτίζοντας στη Ραψάνη

Μαρούλια- Κρεμμυδάκια κ.α 

Καλό ΣΚ

Κάπου διάβασα πως ο χαρακτήρας του ανθρώπου φαίνεται από το πως φέρεται και προσφέρει σε αυτούς από τους οποίους δεν περιμένει τίποτα ... Έτσι είναι και δυστυχώς σπάνια, σπανιότατα βρίσκω τέτοιους χαρακτήρες που τουλάχιστον αν όχι να προσφέρουν  έστω να δείχνουν ένα κάποιο ενδιαφέρον. Οι περισσότεροι από εμάς προσφέρουμε κάτι και περιμένουμε ανταπόδοση , αν δεν μας δώσουν δεν δίνουμε τίποτα, μην σας πω ότι τα διαλύουμε όλα και παίρνουμε πίσω και ότι δώσαμε... Ξέρω ψιλά πράγματα θα μου πείτε , μόνο που για μένα δεν είναι καθόλου ψιλά ... Θα επανέλθω ... προς το παρόν σας χαιρετώ με περιμένει ένα απίστευτο Σαββατοκύριακο στη Ραψάνη 

Πω-πω που τη θυμήθηκα;

Αχούρι- Λάρισα- 2009

Η φωτογραφία είναι του Δημήτρη Αμβράζη 

p.s Τρομακτικό γέλιο ... για να τρώνε τα παιδάκια το φαγητό τους :P

A beautiful smile will make your day, 
A beautiful smile can take you a long way, 
A beautiful smile can make can make things right, 
A beautiful smile can get you a job,

A beautiful smile can be the start of something big,
A beautiful smile can make you think do things you never did,
A beautiful smile can take away all your worries,
A beautiful smile can lead to you just telling stories.
A beautiful smile is what makes you say, "wow"!,

Raison de plys και όχι plus *

Να είμαι χαρούμενη 
και να έχω απίστευτα βροχερά
φθινοπωρινά απογεύματα

υ.σ Λάθος μετάφραση από το  στρίψιμο της βίδας; Όπως και να έχει πάντα ήθελα να έχω ένα ξεχωριστό από τους άλλους  Raison de plys....

Πούντο;Πούντο;Ναι, θα το βρεις...

Imagine Magazine 

Αλήθεια που μπορείτε να βρείτε το Imagine ; Εννοώ όσοι θέλετε και μπορείτε να το κρατάτε στα χέρια σας γιατί έτσι κι αλλιώς μπορείτε να το διαβάσετε και online εδώ 

Να θυμάστε ότι κυκλοφορεί στα παρακάτω σημεία κάθε μήνα στις 9, ενώ μια εβδομάδα αργότερα ανεβαίνει και διαδικτυακά και μπορείτε να το ξεφυλλίσετε online. 

ΣΗΜΕΙΑ STANDS @  ΛΑΡΙΣΑ - 9.000 αντίτυπα 

1. ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ, στη στάση λεωφορείων επί της οδού Μ.Αλεξάνδρου.

2. ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟΥ, μπροστά από την κλειστή παιδική χαρά του δήμου.

3. ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓ.ΒΕΛΗΣΣΑΡΙΟΥ, στη στάση λεωφορείων επί της οδού Βενιζέλου

4. ΦΡΟΥΡΙΟ, στην πλατεία απέναντι από τις "Μουσικές Διαδρομές"

5. ΤΡΙΓΩΝΗ ΠΛΑΤΕΙΑ επί της οδού Ηλιοδώρου 

6. ΠΛΑΤΕΙΑ ΝΟΜΑΡΧΙΑΣ, μπροστά από την Περιφέρεια

7. ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΒΡΑΙΩΝ, στη στάση που λεωφορείων για τα Τ.Ε.Ι

8. ΝΕΑΠΟΛΗ, επί της οδού 1ης Μεραρχίας, στη στάση λεωφορείων

9. ΠΕΖΟΔΡΟΜΟΣ ΚΟΥΜΑ, διασταύρωση με 28ης Οκτωβρίου 

10. ΠΕΖΟΔΡΟΜΟΣ ΠΑΠΑΚΥΡΙΑΖΗ, διασταύρωση με Δευκαλίωνος 

11. ΠΕΖΟΔΡΟΜΟΣ ΡΟΥΣΒΕΛΤ, διασταύρωση με Πατρόκλου μπροστά στο ΙΚΑ

12. ΠΑΤΡΟΚΛΟΥ, απέναντι από το SEVEN

13. ΜΕΓ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΥ(ΓΩΝΙΑ) έναντι MIKEL

14.ΑΝΘΙΜΟΥ ΓΑΖΗ, στη στάση λεωφορείων στο 1ο Λύκειο

15.ΠΑΡΚΟ ΑΤΑ

16. ΟΣΕ

17.ΚΤΕΛ ΛΑΡΙΣΑΣ

18. Τ.Ε.Ι ΛΑΡΙΣΑΣ 

19. PANTHEON PLAZA

Και στα καταστήματα:

Leroy Merlin, Flo cafe, Ster Cinemas, Playhouse, Project, Goody's, Larissa Classical Imperial Hotel, Παπασωτηρίου Βιβλιοπωλείο, Νάμα, Μουτζούρα, Gossip, Blow Job, Stage, Motel, Daily Cafe, Κλίμαξ, Mellow Yellow, Παιδεία βιβλιοπωλείο,  Q Cafe, Θεσσαλικό Θέατρο , Χρώμα cafe, Μικρό Θέατρο,  Arco Street Cafe, G, York, Hobo, Fredoto, Stergiaki Travel, Public, Kubrick, Μονωδός, Duende, Must, Basdra, Metro, Dominique, Πράσινο, People, I-Boga, Retrock, Kimolia, To Eat, Sunday Cafe, Bollocks, Ακαμάτρα, Μαλλιώρας, Δικαστικό cafe Bar, Φωτοτυπείο, Vintage Pub κ.α 

ΣΗΜΕΙΑ ΔΙΑΝΟΜΗΣ @ ΒΟΛΟΣ 3.000 αντίτυπα 

1. ΠΕΖΟΔΡΟΜΟΣ ΚΟΝΤΑΡΑΤΟΥ

2. ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ

3. ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

Και στα καταστήματα :

Project, Mad Fashion, Pleasures, Vox Stage Club, Jam, Reef, Drops, Azzuro, Entra, Novel, Route 66, Groove, Grappa, Gala, Παπασωτηρίου βιβλιοπωλείο, Public, Νάκος Center, Vinis Vinifera, Bijoux Bijoux, Οινομάθεια,  Bedroom, Aperto, Zero

ΣΗΜΕΙΑ ΔΙΑΝΟΜΗΣ @ΤΡΙΚΑΛΑ 3.000 αντίτυπα 

1. ΠΕΖΟΔΡΟΜΟΣ ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ

2. ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΝΑΒΙΚΑ

3. ΣΧΟΛΗ ΤΕΦΑΑ ΤΡΙΚΑΛΩΝ

4. ΜΥΛΟΣ ΜΑΤΣΟΠΟΥΛΟΥ

Και στα καταστήματα :

Ασκληπιάκι, Ποδήλατο,  Et Toi, Gala, Central, Barouge, Φίλιον, Mondo, Sante, Gold, Deals, Brothers, Privillege, Πάπυρος, Publick,  Κρύπτη, Baccara, Arapata, Fuego, Gege, Fair Play. 

Όπως καταλαβαίνετε τα αντίτυπα είναι περιορισμένα και από προηγούμενη μου εμπειρία εξαφανίζονται ήδη από την πρώτη μέρα(πρώτες ώρες για να είμαι πιο ακριβής). Αν θέλετε να έχετε κι εσείς αυτό το συλλεκτικό κομμάτι (χεχε) να έχετε το νου σας κάθε 9 του μήνα στα stand που σας ανέφερα... αν για κάποιο λόγο δεν προλάβετε, καλό θα ήτανε να το αναζητήσετε μετά στα καταστήματα, στο οποία σίγουρα μένει για περισσότερο καιρό από ότι στα stand...

υ.σ είναι γνωστό εξάλλου ότι υπάρχουν αρκετοί μανιακοί συλλέκτες του imagine κυρίως για τα μοναδικά του εξώφυλλα και είναι γνωστό επίσης ότι πολλά από αυτά κοσμούν αρκετά εφηβικά δωμάτια και όχι μόνο ....

Το ροχαλητό μια άνω τελεία

Οι αυπνίες βαθουλώνουν το παρκέ

Νομίζω πια πως προσπαθώ να κοιμηθώ 

μέσα σε μια τεράστια γούρνα 

                                                               σ.χ 

2 χρόνια Imagine

ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ!!!!

Μπορεί το (πρώην) τυπογραφείο να μας τα χάλασε, μπορεί και κάποιοι να βιάστηκαν να πουν πως το περιοδικό παύει να κυκλοφορεί, το Imagine πάντως βρίσκεται στο (νέο) τυπογραφείο!!!!

Και επειδή τα γενέθλιά μας πλησιάζουν σε λίγο (αύριο είναι, το ξεχάσατε;) 2Χρόνια Imagine-σας κάνουμε ένα μικρό δώρο σήμερα.... Σας παρουσιάζουμε το εξώφυλλό μας!!!!!!

Αύριο που θα σβήσουμε και τα κεράκια μας, θα σας κάνουμε άλλου είδους δώρα....

Μείνετε συντονισμένοι για τις νεότερες εξελίξεις .... και μη χάσετε με τίποτα το τεύχος Οκτωβρίου που εγκαινιάζει και τη μόνιμη στήλη της sophie's jam, δηλαδή τη δικιά μου !!!

Καλημέρα και καλή εβδομάδα

Νιάου- νιάου θέλω κι άλλο κεμπάπ 

Κυριακάτικες αποδράσεις

Παλαιός Παντελεήμωνας Πιερίας 

Όχι πια δάκρυα...

Μακρύ ασημένιο καλώδιο

στης βρύσης το λαιμό τυλιγμένο 

Θηλιά το νεκρό σου τηλέφωνο

κανείς δεν καλεί

Μουλιάζει ξεχασμένο για χρόνια

στη λεκάνη το όνειρο

Σταγόνα στο μέτωπο, 

στη μύτη, στο σαγόνι 

Κοίτα πως στριφογυρνούν 

τα χθες στο σιφόνι 

Λέρα, αφροί, τρίχες και δάκρυα

τσούζουν τα ψέματα

όταν μπαίνουν στα μάτια 

Ξέπλυνε τις μνήμες σου 

με χλιαρό νερό 

και δες τα ψάρια 

της κουρτίνας  

πως πιάνουν το χορό

Χθες ήταν που βρήκανε
 δίπλα από εσένανε

 και το παπάκι
σου νεκρό...

σ.χ

Ωμμμμμμμ

Ψυχική ηρεμία, μεγάλοι έρωτες και τα σχετικά...

Πόσο ψυχικά ήρεμοι είστε; Έχετε πλησιάσει ποτέ τη νιρβάνα κι αν ναι(που χλωμό το κόβω να το λέτε το ναι) αλήθεια τι σας κόστισε; Τι περάσατε μέχρι να φτάσετε στη γαλήνη της ψυχής σας; Δεν μιλώ για αναισθησία, μιλώ για μια εσωτερική ηρεμία που δύσκολα την πετυχαίνουμε. Έτσι δεν είναι;

Στεναχωριέμαι που σπάνια βλέπω "ήρεμους" ανθρώπους γύρω μου. Τα πάθη τους Χριστέ μου! Καταλήγω στο ότι όλα ξεκινάνε από τα μέσα μας. Δεν τα έχουμε βρει με τους εαυτούς μας, αυτό είναι όλο. Δεν τα έχουμε βρει με τις βαθιές αλήθειες που μας καίνε(όσοι έχουμε φτάσει σε αυτό το επίπεδο βέβαια). Μα να περάσει μια ζωή έτσι; Μια ζωή διαρκώς να αγωνίζεσαι για να τα βρεις με τον εαυτό σου; Ε όχι! Δεν το δέχομαι...

Να όμως που από εκεί ξεκινούν όλα τα δεινά. Δεν τα έχεις βρει με σένα, δεν τα βρίσκεις με κανένα!Να σου οι ίντριγκες , οι περιπέτειες , τα ψέματα, τα δάκρυα και οι θυμοί . Μα θα μου πείτε, ωραία πράγματα είναι αυτά. Γουστάρουμε πάθος και τρέλα, στο κάτω- κάτω είμαστε αυτοκαταστροφικοί τύποι. Δεν ήρθαμε να ζήσουμε μια νερόβραστη ζωή! Μαζί σας κι εγώ αλλά τα όρια του καθένα μας μέχρι την αυτοκαταστροφή διαφέρουν. Δεν γεννηθήκαμε όλοι για να ζούμε πάνω σε ένα τεντωμένο σκοινί.

Δεν μιλάω μόνο για το τώρα της κρίσης και των άλλων προβλημάτων που μας φορτώθηκαν. Μερικές φορές βλέπω ανθρώπους να τυραννιούνται ενώ φαινομενικά και εδώ που τα λέμε και ουσιαστικά τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να είναι καλύτερα γι αυτούς και οι συνθήκες που πλαισιώνουν  τις ζωές τους και όλα τους δηλαδή είναι μια χαρά. Το τι κουβαλάει όμως ο καθένας στην  ψυχούλα του κανείς μας  δεν το γνωρίζει και είπαμε για μερικούς και η απόλυτη ηρεμία φέρνει την ανία και η ανία σε ρίχνει με τα μπούνια πάλι στις λάθος επιλογές και την αυτοκαταστροφή-δες- και μαζοχισμός!

Δύσκολο πράγμα τελικά αυτή η ισορροπία του μυαλού και της ψυχής. Αν βρίσκεστε στα τελευταία στάδια να χάσετε εντελώς τον εαυτό σας- δες- δεν κοιμάστε τα βράδια, είστε συνεχώς σε υπερένταση και τα σχετικά, ίσως να βοηθάνε οι προσευχές και ο διαλογισμός αλλά πριν καταφύγετε σε αυτά. Μήπως να προσπαθήσετε να τα βρείτε με τον εαυτό σας;

Πιάστε κουβεντούλα με τις τύψεις σας. Συγχωρέστε εσάς για τις απερίγραπτες μαλακίες σας κάντε το ίδιο και για όλους τους άλλους μαλάκες στη ζωή σας. Δεν μπορεί όλοι έχουμε παίξει αυτό το ρόλο έστω και για μια φορά. Ναι, τα έχετε κάνει σκατά, ναι έχετε φερθεί άσχημα , ναι έχετε κάνει πράγματα που δεν θα έπρεπε. Μόνο και μόνο το ότι το αναγνωρίζετε είναι κι αυτό ένα βήμα.

Ναι δεν θα διαφωνήσω η ψυχική μας ηρεμία έχει να κάνει με τους άλλους αλλά το λάθος μας είναι ότι νομίζουμε ότι κυρίως έχει να κάνει μόνο με τους άλλους. Επειδή εκεί έξω όμως κυκλοφορεί κάθε καρυδιάς καρύδι, με όλες τις τρέλες, τις ανασφάλειες και τα κόμπλεξ που μπορείτε να φανταστείτε, ισιώστε πρώτα τα δικά σας θέματα και μετά οπλιστείτε με θάρρος και βγείτε στη χαβούζα που λέγεται κοινωνία και αντιμετωπίστε τα όλα αυτά. Όταν είσαι εσύ καλά μέσα σου, δύσκολα σε λυγίζει, μια μαλάκο πεθερά, ένας ότι να'ναι γκόμενος, μια υστερική φίλη κλπ. Όταν λέμε υγεία πάνω από όλα δεν εννοούμε μόνο, κάνω εξετάσεις αίματος, γενικές, ούρων και αφού είμαι καλά, τρώω και  υγιείνα , γυμνάζομαι κιόλας (που μεταξύ μας ούτε αυτά κάνουμε)σημαίνει ότι φροντίσαμε τους εαυτού μας . Εκτός από αυτό υπάρχει και μια ψυχή εκεί μέσα, ένα πνεύμα βρε αδερφέ κι αυτά τα καημένα πρέπει να τα φροντίζουμε.

Πως φροντίζουμε ένα πνεύμα; Πως το καλλιεργούμε; Βιολογική καλλιέργεια ή με λιπάσματα; Μην βλέπετε ειδήσεις στην τηλεόραση, διαβάστε επιτέλους και κανένα βιβλίο, πάτε μια βόλτα στη φύση, μην σας νοιάζει τι είπε ο ένας και ο άλλος για σας. Ζήστε τη ζωή σας σαν να ήσασταν ελεύθεροι. Ακούστε μια καλή μουσική, φτιάξτε τη δικιά σας άποψη για τα πράγματα αλλά μην την αφήσετε να σας φυλακίσει μέσα της, δείτε μια καλή θεατρική παράσταση , κάντε επιτέλους δημιουργικά πράγματα!!!

Μην αναλώνεστε στα ίδια και στα ίδια, μην ζείτε στο χθες και στο αύριο. Μην μυζεριάζετε όλη την ώρα. Αυτός ο γκόμενος/α σας έφτυσε, ο άλλος δεν σας ήθελε ποτέ, και εκείνος εκεί σας φέρθηκε σκάρτα... Τι να κάνουμε τώρα; Ο καθένας κάνει τις επιλογές του σε αυτή τη ζωή, αρχίστε να κάνετε κι εσείς τις δικές σας, μην είστε πάντα έρμαια των επιλογών των άλλων.

Ναι καλή μου,σε καταλαβαίνω, εκείνος είναι ο ένας για σένα. Με όποιον άλλο κι αν πας νιώθεις ότι είναι σαν να τον κερατώνεις. Ναι είπαμε σε καταλαβαίνω είσαι καψούρα, έχεις δαγκώσει λαμαρίνα και σου έχει φτάσει και το σαγόνι στο πάτωμα. Δε σου λέω να μην το ζήσεις,αφού σε καίει το βλέπω αλλά άστο να σε κάψει, να σου κάνει το εγκαυματάκι σου και συνέχισε. Δεν έχει νόημα να λιώσεις κιόλας για τον αντικειμενικά μαλάκα που ερωτεύτηκες . Πρόσεξε αυτό δεν τα λέω μόνο εγώ, που ποιος με χέζει εμένα. Τα λένε επιστήμονες άνθρωποι , ψυχίατροι και τέτοιοι ειδικοί σου λέω. ΜΗΝ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙΣ ΠΟΤΕ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΣΟΥ ΕΡΩΤΑ! Τι το έκανες; Την πάτησες. Μωρέ ξέρεις κανένα μεγάλο έρωτα να είχε happy end?? Εεεε σε ρωτάω.  Ρωμαίος και Ιουλιέτα δες, Ερωτόκριτος και Αρετούσα. Πως είναι δυνατόν να ζήσεις μια κανονική ζωή με τον μεγαλύτερο έρωτα της ζωής σου, που για να τον αντέξεις δίπλα σου για μια ζωή, υπάρχει μόνο ένας τρόπος; Να παίρνεις όλη την ημέρα lexotanil ; εΕΕΕ πες μου!

Πως μπορεί η καρδιά σου να κάνει σαν τρελή κάθε φορά που τον βλέπεις, να κόβονται τα πόδια σου, να τρέμεις όταν είναι να τον συναντήσεις, να τον εξιδανικεύεις μέχρι εκεί που δεν πάει, να είναι για εσένα ο ΘΕΟΣΣΣΣ; Που μεταξύ μας μόνο Θεός δεν είναι και αντικειμενικά είναι ο χειρότερος γκόμενος που μπορεί να είχες ποτέ σου αλλά αυτό θα μου πεις δεν έχει καμιά σημασία!

Ψυχική ηρεμία; Τι είναι αυτό καλέ; Σιγά μην την αποκτήσουμε ποτέ...

Αφιερωμένο το παραπάνω post στην Λ και στην Ε για τις παραπάνω craft που είχαμε πιει εκείνο το βράδυ !

Έεεερχεται με λίγη καθυστέρηση βέβαια

Αγαπητοί αναγνώστες και συμπλόγκερς όπως σας είχα ανακοινώσει και σε παλαιότερη ανάρτηση μου από το τεύχος Οκτωβρίου ξεκινάει και επίσημα η συνεργασία μου με το περιοδικό Imagine.  Από τις 9 Οκτωβρίου και κάθε μήνα λοιπόν στις 9 θα μπορείτε να διαβάζετε τη μόνιμη μου στήλη στο περιοδικό  ή μήπως όχι στις εννιά; 

Το Imagine είναι το πρώτο αυτόνομο free press περιοδικό στη Θεσσαλία. 

Πρόκειται για ένα πρωτοποριακό περιοδικό γνώμης,

 με στήλες που υπογράφουν κορυφαίοι δημοσιογράφοι, επιστήμονες και άνθρωποι γνωστοί στη Θεσσαλία και όχι μόνο... Συντάκτης - συνεργάτης του περιοδικού μπορείς να γίνεις κι εσύ, αρθρογραφώντας, σχολιάζοντας ή ακόμα και αποστέλλοντας φωτογραφίες, δημιουργικά, σκίτσα, στίχους κτλ.

Για πρώτη φορά, λοιπόν,η Θεσσαλία βγαίνει μπροστά με ένα πρόσωπο δυναμικό. Με μια διάθεση κριτική στα κακώς κείμενα, αλλά και ενισχυτική σε όσα την οδηγούν στο μέλλον. Με κείμενα γραμμένα σε ζωντανή και βιωματική γλώσσα, αλλά και με καινοτόμες ιδέες σχεδιασμού περιοδικού και εξωφύλλου. Διαδραστικό, μιας και στηρίζεται στη σκέψη, τη γνώμη και τον προβληματισμό του αναγνώστη-πολίτη της περιοχής. Δηλαδή στηρίζεται σε σένα!

Ο μοντέρνος κόσμος της τέχνης, της μόδας, της καλής ζωής, η αρχιτεκτονική, το design, η καθημερινή ζωή, τα ταξίδια συναντούν τη σύγχρονη σκέψη στις σελίδες του περιοδικού Imagine κάθε μήνα. Άνθρωποιτης Θεσσαλίας, αλλά και της χώρας μας γενικότερα, είναι κάθε μήνα στις σελίδες του. Αλλά και ένας οδηγός για διασκέδαση-κοινωνική ζωή και όσα πρέπει να ξέρει ο κάτοικος της πόλης που κυκλοφορεί, καταναλώνει και επιδρά στην καθημερινότητά της.

Το Imagine διανέμεται δωρεάν σε 9.000 αντίτυπα σε 25 σταθερά σημεία στο κέντρο και την περιφέρεια της Λάρισας, 3.000 αντίτυπα στην πόλη των Τρικάλων και 3.000 αντίτυπα στην πόλη του Βόλου. Τόποι διανομής επίσης είναι κινηματογράφοι, θέατρα, βιβλιοπωλεία, πολιτιστικά κέντρα, cafe bar, δισκοπωλεία, βιντεοκλάμπ, πανεπιστήμια, σχολές, κέντρα νεότητας. Το αναγνωστικό κοινό του είναι άνδρες και γυναίκες ηλικίας από 16 μέχρι 45 ετών με κύρια έμφαση στις ηλικίες 25-34.

Το Imagine λόγω της φιλοσοφίας του στοχεύει στη σταθερή συχνότητα έκδοσής του. Γι’ αυτό άλλωστε κυκλοφορεί στις 9 κάθε μήνα. Με αυτό τον τρόπο αναπτύσσει σταθερή σχέση με το αναγνωστικό κοινό της Θεσσαλίας. 

                                                     
                                                              ***
ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΤΩΡΑ!!!!!!

Ξεχάστε ό,τι ξέρατε...
Νέες συνεργασίες, νέες στήλες, νέο κασέ!!!! 
Θα θυμηθούμε και κάποια παλιά καλά σημεία του, οκ... αλλά κάνουμε χώρο για τα καινούρια!!!!
Το Imagine κλείνει 2 χρόνια κυκλοφορίας και είπαμε να φρεσκαριστούμε λίγο..

υ.σ Τελικά αυτή τη φορά δεν θα'ναι στις εννιά :)

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Αγαπητοί φίλοι και συνεργάτες του περιοδικού, 

Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε πως το τυπογραφείο, με το οποίο συνεργαζόμασταν, έκλεισε! Αιφνιδιαστικά και χωρίς καμία ενημέρωση προς τους πελάτες του. Ένας εκ των οποίων και το Imagine… 
Δυστυχώς, το κενό που δημιουργείται στην ελληνική αγορά είναι τεράστιο, μιας και μιλάμε για μία από τις μεγαλύτερες εταιρίες στον χώρο των εκδόσεων.

Οφείλουμε, λοιπόν, να σας πληροφορήσουμε –και λυπούμαστε για τον τρόπο με τον οποίο προβαίνουμε σε αυτή μας την ανακοίνωση- πως το περιοδικό θα καθυστερήσει την κυκλοφορία του κάποιες ημέρες και δεν θα κυκλοφορήσει στη γνωστή σε όλους σας ημερομηνία κυκλοφορίας 9 Οκτωβρίου.

Οφείλουμε, επίσης, να σας αναφέρουμε πως βρισκόμαστε ήδη σε διαδικασία αναζήτησης νέου εκδοτικού οίκου, ο οποίος θα μπορεί να αναλάβει την "ιδιαίτερη" εκτύπωση του Imagine, εξασφαλίζοντας, παράλληλα, την ίδια ποιότητα. Ίσως και καλύτερη...

Εντός της εβδομάδας θα σας ανακοινώσουμε την ακριβή ημερομηνία κυκλοφορίας του περιοδικού μας.

Ευχαριστούμε για την κατανόηση!

Με εκτίμηση,
Η Δημιουργική Ομάδα του Imagine

υ.σ Αν και είμαι παιδί του ίντερνετ , λατρεύω το έντυπο με την ίδια μανία.Λυπάμαι που το βλέπω να αργοπεθαίνει αλλά είμαι εδώ για να το γηροκομήσω  και γιατί όχι για να το κάνω να ξανανιώσει... Γιατί το χαρτί θα έχει πάντα μυρωδιά, μελάνι, άγγιγμα , τσαλάκωμα και κάψιμο....