Σπίτι χωρίς Γιάννη,προκοπή δεν κάνει!

Έφτασε η Τεταρτίτσα σχόλασε η βδομαδίτσα ή για να είμαι περισσότερο στο mood της ημέρας, σπίτι χωρίς Γιάννη προκοπή δεν κάνει! Εγώ τον Γιάννη τον βρήκα για την προκοπή δεν ξέρω! Χθες ημέρα αργίας ουζάραμε με ζευγάρι φίλων που αν και έχουν και οι δυο δουλειά θέλουν απεγνωσμένα να την κάνουν  από το Ελλάντα  με ελαφρά και πείτε μου εσείς ένα σοβαρό λόγο για να μη το κάνουν! (ήδη έχουν αργήσει αρκετά)

Δουλεύουμε κάτι τρελά ωράρια για να βγάζουμε τη δουλειά που κάποτε έβγαζαν δέκα άτομα και να είμαστε μια ζωή στο μεροδούλι, μεροφάι, χωρίς καμία προοπτική να κάνουμε την προκοπή που λέγαμε παραπάνω.  Ακόμα κι αν είσαι από τα golden boys της εποχής μας, παίρνεις δηλαδή 700 ευρώ, χαχαχα, εδώ γελάμε και βάζουμε και τα κλάματα μαζί, δεν πρόκειται όχι αυτοκίνητο να πάρεις ποτέ αλλά ούτε καν το μπρελόκ για τα κλειδιά!

Τώρα βέβαια αν θέλουμε απλά να περάσουμε μια από τις καλύτερες και πιο δημιουργικές  δεκαετίες της ζωής μας 30-40 δηλαδή με το να κουτσοπορέψουμε τη ζωούλα μας, άνετα και συνεχίζουμε να ζούμε στο μπουρδέλο κράτος μας.  Μα αυτό δεν κάνουμε έτσι κι αλλιώς μέχρι στιγμής; Απορώ με τους εαυτούς μας και την υπομονή μας.

Καταλήγω στο συμπέρασμα ότι όσοι ξεμείναμε πίσω ξεγελαστήκαμε ή με μια δουλειά του κώλου ή γιατί είχαν παράδες ακόμα οι γονείς και υπήρχε μια αγελάδα να αρμέξουμε,γιατί είπαμε οι παχιές πάει ψόφισαν! Α και όχι δεν νομίζω ότι έξω βγήκαν μόνο οι άξιοι και οι μορφωμένοι, βγήκαν και όσοι δεν είχανε καμία ελπίδα για επιβίωση εδώ. Ψήστης εδώ ψήστης και στη Γερμανία μόνο που εκεί δεν επιβιώνεις, ζεις! Χαρακτηριστικό παράδειγμα γνωστού  στη Γερμανία, που το κράτος επειδή είναι χαμηλόμισθος του παρέχει 700 ευρώ το μήνα για να νοικιάζει μεγαλύτερο σπίτι  λόγω του ότι έγινε πατέρας πρόσφατα, ένα χιλιάρικο το μήνα θα παίρνει η γυναίκα του για δυο χρόνια και θα κάθεται κι εδώ δουλεύεις οκτάωρο για πεντακόσια ευρώ . (υπάρχει και η  ξεφτίλα των voucher  βέβαια, πάντα υπάρχει πιο κάτω από τον πάτο ) Μετά από χρόνια σκέψεων λοιπόν,  δε θεοποιώ την ξενιτιά απλά τελικά είναι η μόνη λύση για μια αξιοπρεπή ζωή. Πολλή πραγματικότητα μαζεμένη για Τετάρτη μεσημέρι βρε παιδί μου. Αν και είμαι σίγουρη πως αν η πραγματικότητα ήταν μέρα θα ήταν σίγουρα Τετάρτη!Όχι, όχι με τίποτα Δευτέρα, η πραγματικότητα είναι Τετάρτη!

Υ.Σ 1 Τόση ώρα μιλούσαμε περί προκοπής, κι αν η προκοπή φαντάζει πολύ μικροαστική λέξη για κάτι χλεχλέδες που ζήσανε μέσα στην κομπίνα και τα πλούτη τις περασμένες δεκαετίες, σπαταλώντας απίστευτα λεφτά για μποέμικες ζωές, στα αρχίδια μας, για εμάς δεν είναι!

Υ.Σ 2 Χρόνια πολλά σε όλους τους Γιάννηδες και τις Ιωάννες της ζωής μου μα πάνω απ'όλα στον Γιάννη μου---->Αί λοβ γιου κάργα...

Υ.Σ 3
 Δε θέλω στην αγάπη να κρύβεται το δάκρυ
κι ούτε στον πηγαιμό σου να `μαι εδώ για το καλό σου.
Το αύριο δε δίνεις μα πίσω δεν μ` αφήνεις
και στις δικές μου πλάτες έχω δυο ζωές φευγάτες.

Κι εσύ του χτες δεσμώτης ανήμπορος σαν πότης
στο πανηγύρι του Αη-Γιαννιού είσαι γιορτής χαρμάνι
μα δε σε λένε Γιάννη, μα δε σε λένε Γιάννη
κι έχω για σπίτι μου τη γη, τον ουρανό ταβάνι.