Bulgaria

Το ξενοδοχείο που μέναμε
http://www.mountain-paradise.org/


Βουλγαρία ακόμα ένα μεγάλο κεφάλαιο…

Ένα ταξίδι που έπρεπε να γίνει,για να σπάσει τη ρουτίνα,«δουλειά-υποχρεώσεις-ψώνια-λογιαριασμοί-σπίτι-έξω,τα ίδια και τα ίδια» Όλα πήγαιναν απίστευτα γκαντέμικα,όταν μια μέρα πριν την εκδρομή,με το που σχόλασα από την δουλειά,δέχτηκα ένα τηλεφώνημα.Η εκδρομή ακυρώνεται,χειρότερα δεν γίνεται...

Στην αρχή ένοιωσα σαν να φεύγει η γη κάτω από τα πόδια μου, προσπάθησα να στεναχωρηθώ δεν γινότανε,είχα κάνει μια συμφωνία με τον εαυτό μου,ποτέ πια στεναχώρια για μαλακίες.

Κι αν δεν πάμε αυτό το Σαββατοκύριακο και τι έγινε,θα πάμε το άλλο.Ο φίλος μου ο Αχιλλέας,βγήκε ζωντανός από απίστευτη τράκα κι εγώ θα μιζεριάζω για μαλακίες;

Ο Γιάννης κατάλαβε την κατάσταση μου και χωρίς να μου πει τίποτα τα κανόνισε όλα εκείνος και τελικά πήγαμε. Αυτό που χάσαμε,ήταν ένα αστέρι από το ξενοδοχείο,αφού το προηγούμενο που είχαμε κλείσει ήταν πεντάστερο ενώ αυτό τετράστερο,αλλά κερδίσαμε 10 ευρώ και πρωινό (όλα τα λεφτά το πρωίνο)!!!!(απορώ πως θα ήτανε το πεντάστερο γιατί τέτοια χλίδα δεν ξαναχάρηκε ο κώλος μου)

Πρώτη φορά λοιπόν που πέρασα τα σύνορα οδικώς.Αν με κούρασε το ταξίδι με το λεωφορείο;Χα-χα-χα,καθόλου,αφού για να φανταστείτε πως τέσσερα χρόνια που έκανα το Πύργος-Λάρισα ήταν περισσότερα χιλιόμετρα από ότι Λάρισα-Bansko.

Η πρώτη εικόνα από Βουλγαρία είναι η ίδια χαρακτηριστική εικόνα που συναντά κάποιος στις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ,χωράφια ακαλλιέργητα,σπίτια ετοιμόρροπα που όμως κατοικούνται,εξαθλίωση,Ελλάδα σε ταινίες αρχές του 70,σου δημιουργεί το ακριβώς αντίθετο συναίσθημα,από ότι ένα ταξίδι στις δυτικές χώρες της Ευρώπης.Τελικά εμείς είμαστε σε καλύτερη μοίρα ή αλλιώς υπάρχουν και χειρότερα…

Όταν φτάσαμε στο Bansko είδα την μεγάλη αντίφαση,παντού τριγύρω μου πολυτελή ξενοδοχεία,μαγαζιά με σουβενίρ,όλα γραμμένα σε 3 γλώσσες,Βουλγάρικα-Ελληνικά-Αγγλικά. Μαγαζιά που έπαιζαν ελληνική μουσική,όλα τίγκα στους έλληνες.Ελληνικά κτηματομεσιτικά που πουλούσαν 440 ευρώ/τ.μ,Θεσσαλονικείς με πολυτελείς εξοχικές κατοικίες στο Βansko,ελληνικές επιχειρήσεις που κυρίως νοικιάζανε εξοπλισμό για σκι .Άφθονο αλκοόλ με 4 λέβα δηλαδή 2 ευρώ( κι αυτές ήταν οι τσιμπημένες τιμές για τους τουρίστες.)

Χωρίς να το γνωρίζουμε πέσαμε πάνω και στο επίσημο opening του χιονοδρομικού με αποτέλεσμα να μην χάσουμε τα διάφορα happenings που έγιναν,αλλά και να περιμένουμε μια ώρα στα 2500 μέτρα,κι ενώ είχε σκοτεινιάσει και χιόνιζε ακατάπαυστα.Τελικά κάποια στιγμή μπήκαμε στο τελεφερίκ και γυρίσαμε,κι από εκεί κατευθείαν πήγαμε στο δωμάτιο βάλαμε τα μαγιό μας και πέσαμε στην εσωτερική πισίνα και μετά στο τζακούζι (!!!και μετά και μετά!!!!) ακολούθησε ένα απίστευτο μασάζ με αιθέρια έλαια.

Πραγματικά εκείνες τις ώρες καθώς και όταν είχαμε ανεβεί με το τελεφερίκ από τα 900 μέτρα που είναι το χωριό στα 2500 που ήταν το χιονοδρομικό (περίπου μισή ώρα διαδρομή),ήταν από τις ομορφότερες στιγμές που έχω ζήσει ever.

Χιονοδρομικό, καφές, σκιέρ από όλη την Ευρώπη,αλλά πέντε η ώρα έκλεινε και όταν λέμε έκλεινε,σε έδιωχναν κλοτσηδόν.Τώρα αν ήμουνα η Τζένιφερ Λόπεζ δεν ξέρω τι θα κάνανε, αλλά πέντε κλείνανε,πέντε έπαιρνες τον πούλο από το σαλέ αν δεν ήσουνα Τζένιφερ!

Όταν μπήκαμε οι δυο μας στο τζακούζι και παντού γύρω-γύρω είχε τζαμαρία και έβλεπα έξω τα χιονισμένα δέντρα ενώ το καυτό νερό έπεφτε πάνω στο κουρασμένο μου κορμί και στα ποδαράκια μου που είχαν ξεπαγιάσει από το κρύο και γνωρίζοντας πως όλα αυτά τα πλήρωσα με δικά μου λεφτά και όχι του μπαμπά μου,της πιστωτικής κάρτας,του γκόμενου ή από την περιουσία της μαμάς μου,η απόλαυση ήταν τριπλάσια και καθόλου δεδομένη.

Βέβαια τώρα που γράφω αυτό το post,θυμάμαι και τι περνάω κάθε μέρα για να βγάλω αυτά τα λεφτά,αλλά καταβάθος μ’αρέσει,εξάλλου πάντα ήμουνα μαζόχα,για κάποιο λόγο ποτέ η περήφανη μου φύση δεν άντεχε το να με ζούνε άλλοι(ζώο κανονικό!!!)


Επαναστάτρια χωρίς αιτία( μάλλον με αιτία την ανεξαρτησία μου) γύρισα στην μικρή μας σουίτα,άλλη πλάκα από εκεί,όταν μπήκαμε στο δωμάτιο και είδα,το σαλόνι, την κουζίνα, άλλο ξεχωριστό δωμάτιο,απίστευτη θέα και ζέστη, και ένα μπάνιο,που μέχρι να καταλάβω πως έβγαζε το χλιαρό ή το κρύο νερό είχα καεί σχεδόν ολόκληρη!

Ήπιαμε ένα απίστευτό κρασί που είχε μέσα στο δωμάτιο με φρούτα και μετά μέσα στο ψωλόκρυο βγήκαμε για φθηνό αλκοόλ …Έχω γράψει τόσες λέξεις κι ακόμα τίποτα για να περιγράψω το πόσο υπέροχα πέρασα,το πόση δύναμη μου έδωσε αυτό το ταξίδι,το πόσο ευτυχισμένη με κάνει ο teacher …

Ο γυρισμός δεν άργησε να έρθει,σουβενίρ δώρα για φίλους και μια μικρή στάση στο Σαντάνσκι,στην επιστροφή σκεφτόμουνα την επόμενη εξόρμηση στην Κωνσταντινούπολη,το πόσο δύσκολο είναι να την βγάλει πέρα η γενιά μου,το πόσο πολύ αγαπάω αυτόν τον άνθρωπο που κοιμάται στο δίπλα κάθισμα από εμένα,την επόμενη μέρα στη δουλειά,το πόσο πολύ διψάω να δημιουργήσω δικά μου και όχι να τρώω από τα έτοιμα,το πόσο διψάω να γυρίσω όλον τον κόσμο…

Υ.Σ Ο πατέρας μου αποφάσισε να μου κάνει δώρο για φέτος τα Χριστούγεννα ένα αυτοκίνητο, πειράζει που δέχτηκα και είπα το ναι;;;;; Ανεξαρτησία, ανεξαρτησία, αλλά και τα δωράκια ευπρόσδεκτα, χαχαχαχα! Εμα! Με έχουν φάει τα μέσα μαζικής μεταφοράς!

Bansko-Bulgaria-Dec 09

για φωτό στο fb